5/23/12

Κοινό κείμενο της ομάδας φύλου και της ομάδας ελευθεριακής σκέψης για τη διαπόμπευση των οροθετικών

Με λάβαρο τον υψωμένο φαλλό

Στην προεκλογική Ελλάδα της κρίσης το κράτος και οι μηχανισμοί του πλασάρουν στον κόσμο μια διπλή απειλή: μεταναστευτικό και δημοσιά υγεία, με το δοκιμασμένο τρόπο της διάχυτης κοινωνικής τρομοκρατίας. Μέσα στο φόβο που οι ίδιοι καλλιεργούν, ο τρόπος που τίθενται αυτά τα ζητήματα, από την οπτική των δυνάμεων που διαγκωνίζονται για την εξουσία, αποκαλύπτει την κεντρικότητα τους στο σχεδιασμό του συστήματος.

Πόσο όμορφα έσκασε αυτή η “υγειονομική βόμβα” του AIDS, ξεκινώντας με τους 600 αθώους Ελληναράδες νοικοκυραίους που μολύνθηκαν από την ασυνείδητη και δη Ρωσίδα μετανάστρια, που χωρίς καμία ανθρώπινη συνείδηση έσπειρε τον ιό! Μήπως τα πράγματα είναι “λίγο” διαφορετικά; Ας τα πάρουμε απ’την αρχή.

Μετανάστες και μετανάστριες που “σπέρνουν αρρώστιες” σε μια ήδη άρρωστη κοινωνία. Μια κοινωνία που δε διστάζει να θεοποιήσει κάθε απρόκλητο ειδικό-σωτήρα και στον αντίποδα να επιτεθεί με λύσσα σε κάθε περιθωριακό-παραβατικό αποκρύπτοντας συνειδητά τους λόγους του προβλήματος. Πολλοί από αυτούς που διεκδικούν την ψήφο του κόσμου έχουν συμμετάσχει στη βιομηχανία της πορνείας, της εκμεταλλευτικής διακίνησης των “λαθρομεταναστών”, των ναρκωτικών κτλ. Όλο αυτό το μαύρο παραοικονομικό σύστημα με τις πλάτες του κράτους ακουμπά σε μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας και αντίστροφα.

Μετά την τρομολαγνεία περί μεταναστών, τα ΜΜΕ μας κάνουν και μάθημα. Οι μετανάστες ως φορείς βρώμας, αρρώστιας και ό,τι άλλων μιασμάτων, πρέπει να εξαφανιστούν και να μπουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, να μην φαίνονται στο προσκήνιο. Με πρόσχημα τη δημόσια υγεία και την προστασία των υπηκόων, δε δίστασαν να συνεργαστούν με τις δυνάμεις της καταστολής και να διαπομπεύσουν από το γυαλί ασθενείς με AIDS (όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα δεν ήταν όλες φορείς του ιού!). Ογδόντα εννιά εκδιδόμενες (Ελληνίδες στην πλειοψηφία τους) θύματα νταβατζήδων και της παραοικονομίας του εγκλήματος παρομοιάζονται ως θύτες, διαπομπεύονται δημόσια, στέλνονται με κακουργηματικές κατηγορίες στο δικαστήριο και τελικά προφυλακίζονται. Εξακόσιοι νόμιμοι βιαστές ψυχών και σωμάτων -οι ίδιοι που στήριζαν τα μαγαζιά του κάθε σωματέμπορου- παρουσιάζονται ως θύματα. Κανείς δεν μπαίνει στη διαδικασία να σκεφτεί την “παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων” και το βιασμό σωμάτων που χρησιμοποιούνται και εξευτελίζονται; Όλων αυτών που τώρα το κράτος “φροντίζει για αυτούς” και που νιώθουν την ανατριχίλα του χλευασμού και μελοθανατισμού τους.

Βούτυρο στο ψωμί τους η περίπτωση. Πάντα ήταν, πόσο μάλλον εν μέσω εκλογών, που το κράτος φροντίζει να δείχνει την πυγμή του αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη από το πραγματικό του πρόσωπο. Είναι το ίδιο κράτος που έχει κηρύξει πόλεμο σ’ αυτήν την κοινωνία και ζητά τη νομιμοποίηση του. Είναι το ίδιο κράτος που διαφυλάττει τους νοικοκυραίους βιαστές και τους παρουσιάζει ως θύματα, μέσα από τα εργαλεία ενημέρωσης που κατέχει. Είναι το ίδιο κράτος που κατασκεύασε ενόχους, ανέπτυξε πρότυπα και θέσεις και άφησε απ’ έξω νταβατζήδες και λαδωμένους –με όλων των ειδών τα ανταλλάγματα- μπάτσους. Η απενοχοποίηση του κράτους/κοινωνίας από τη συνενοχή του/της στο έγκλημα αναδεικνύει με τον πιο περίτρανο τρόπο τη λογική της επίθεσης ενός ολόκληρου έθνους στον εσωτερικό εχθρό που αν δεν υπάρχει πρέπει να εφευρεθεί.

Κάπου εδώ μπαίνει φυσικά και τα σεξιστικό κομμάτι. Η πατριαρχική κοινωνία αντιμετώπιζε και αντιμετωπίζει τη γυναίκα σαν αντικείμενο εκμετάλλευσης. Πόσο μάλλον στη συγκεκριμένη περίπτωση που έχει να κάνει με ανθρώπους που η ίδια έχει εξαθλιώσει και τώρα καταδικάζει αφήνοντας τον άντρα στα χέρια του κράτους για περίθαλψη. Οι γυναίκες αυτές δεν έχουν ανθρώπινη υπόσταση, αλλά ούτε σωματική και ψυχική υγεία. Απλά πρέπει να χρησιμοποιηθούν μέχρι τελικής πτώσης για να βγει το χρήμα και η ικανοποίηση. Επιτέλους πρέπει να γίνει κατανοητό ότι μέσα στον εφιάλτη που ζουν κανέναν «προστάτη» και κανέναν νταβατζή δεν ενδιαφέρει εάν εξαναγκάζονται σε επαφή χωρίς προφυλακτικό, μιας που κάτι τέτοιο θα επιφέρει έξτρα κέρδη στους εκμεταλλευτές τους. Κι όλα αυτά με τη συναίνεση των πολιτών.

Ο Έλληνας τηλεθεατής-ψηφοφόρος έκατσε αναπαυτικά στον καναπέ της αποχαύνωσης και παρακολούθησε σε ζωντανή μετάδοση τον εξευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και του “ιατρικού απόρρητου” με τη σύμφωνη γνώμη του υπουργού υγείας Λοβέρδου, του ίδιου «κυρίου» που στο βωμό του κέρδους και της άγρας ψήφων δε δίστασε να δηλώσει ότι “θέλουμε καθαρούς οίκους ανοχής για τους Έλληνες και τον οικονομικό τους έλεγχο”.

Για μας η ανοχή έχει τελειώσει, όχι τώρα αλλά προ πολλού. Η κατάσταση απαιτεί σοβαρή και οργανωμένη εργασία χωρίς αφορισμούς και κυνήγι μαγισσών. Δεν μπορούμε να κάτσουμε άπραγοι και άπραγες μπροστά στην επίθεση που εξαπλώνεται στα πλέον “περιθωριακά στοιχεία” της κοινωνίας που το κράτος δημιουργεί. Γυναίκες, χρήστες ναρκωτικών που κατέληξαν στην πορνεία ή το αντίστροφο, είναι για εμάς εξαθλιωμένα παράγωγα του καπιταλισμού. Είναι άνθρωποι που μπήκαν στην πρέσα του κοινωνικού κανιβαλισμού και η αλληλεγγύη μας είναι δεδομένη. Στους επόμενους βιαστές που στέκονται στη ουρά περιμένοντας να καθαρίσει το σφαγείο από την αρρώστια απαντάμε 

“ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΣ”

Οποιος θυσιάζει την ελευθερία για την ασφάλεια
δεν του αξίζει τίποτα από τα δύο.