5/27/11

Για το Punishment Park

88 λεπτά αναβίωσης της "εθνικής αναμόρφωσης" της Μακρονήσου, των Έκτακτων Στρατοδικείων, των Δηλώσεων Μετανοίας στην αμερικάνικη εκδοχή με φόντο την ταραγμένη περίοδο του '60 και '70.

Χρησιμοποιώντας τη μέθοδο του ψευδοντοκιμαντέρ ο Watkins αφηγείται τη διαδικασία "αναμόρφωσης" αρκετών που αμφισβήτησαν την αμερικανική αυτοκρατορία εκ των έσω, ακολουθώντας τη διαδρομή του ειδικού δικαστηρίου και του ιδιότυπου παιχνιδιού-δοκιμασίας που πρέπει να περάσουν οι κατηγορούμενοι στον αντίποδα της έκτισης της ποινής τους.

Η διαδικασία περιλαμβάνει 85 χιλιόμετρα διαδρομή στη μέση της ερήμου με 40 βαθμούς, με τελικό στόχο την αποφυγή της σύλληψης και την προσέγγιση της αμερικανικής σημαίας.

Μέσα από τη δοκιμασία καταγράφονται οι αντιδράσεις των κατηγορούμενων απέναντι στην καταστολή, ανάλογα με την πολιτική τους στάση:

-αυτοί που αποφασίζουν να μην "παίξουν" αλλά να (ξανα)εξεγερθούν σκοτώνοντας 2 εθνοφρουρούς και πέρνοντας όμηρο έναν ξένο δημοσιογράφο,
-οι ειρηνιστές οπαδοί της μη-βίας, που θα φτάσουν ως το τέρμα,
-ο μαχητής του Λαϊκού Στρατού των Μαύρων Πανθήρων,
-η μουσικός,
-η φοιτήτρια,
-οι αντιρρησίες συνείδησης

Όμως όταν όλα τελειώσουν η ολοκληρωτική εξουσία -της έκτακτης ανάγκης- θα έχει επιφυλάξει για όλους το ίδιο τίμημα...

Πορεία ενάντια στην κρατική τρομοκρατία και τα φασιστικά πογκρόμ

Συγκέντρωση στο πάρκο Κύπρου και Πατησίων στις 11π.μ.
 Συλλογικότητες/Κάτοικοι απο Κυψέλη,Πατήσια,Αχαρνών

5/26/11

Αυτή την Παρασκευή προβολή του Punishment Park

"Βρισκόμαστε σε μια φασιστική Αμερική, όπου κάθε αντίθεση στην κυρίαρχη (συντηρητικότατη φυσικά) άποψη έχει ποινικοποιηθεί. Οι κάθε λογής αντιφρονούντες περνάνε από δίκες – παρωδίες και καταδικάζονται από στρατιωτικούς, μπάτσους, πράκτορες, δικαστικούς και εκπροσώπους της “σιωπηλής πλειοψηφίας” (βλέπε ακροδεξιούς) σε πολυετή κάθειρξη. Εκτός αν επιλέξουν να περάσουν 4 μέρες στα “Πάρκα Τιμωρίας”, όπου θα υποβληθούν μέσα στην καυτή έρημο σε μια ιδιαίτερη δοκιμασία ή, αν θέλετε, σε ένα ιδιότυπο παιχνίδι με τους δεσμοφύλακες και τις δυνάμεις καταστολής (οι οποίες, σημειωτέον, χρησιμοποιούν τα “πάρκα” αυτά και για να εκπαιδευτούν σε πραγματικές συνθήκες και ζωντανούς στόχους). Το ντοκιμαντερίστικο στοιχείο ενδυναμώνεται από το ότι την όλη διαδικασία στη δίκη και στο πάρκο παρακολουθεί, υποτίθεται, ένα ευρωπαϊκό τηλεοπτικό συνεργείο, που γυρίζει ένα ντοκιμαντέρ για τις νέες αυτές μεθόδους σωφρονισμού (=ισοπέδωσης).
Η μελέτη του Watkins για τις κοινωνικές αναταραχές στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ, βρίσκει τη διοίκηση του Νίξον να ιδρύει κέντρα αναμόρφωσης για τους διαφωνούντες: ειρηνιστές, φοιτητές, έγχρωμους ακτιβιστές κι άλλα «διασπαστικά» στοιχεία της κοινωνίας. Επικαλούμενη την εξουσία που της παραχωρεί η Πράξη McCarran του 1950, η κυβέρνηση στέλνει τους διαφωνούντες σε ένα «πάρκο τιμωρίας», όπου οι φυλακισμένοι πρέπει να διασχίσουν την έρημο της Καλιφόρνια χωρίς φαγητό και νερό, την ίδια στιγμή που οπλισμένοι άντρες της εθνικής φρουράς τους καταδιώκουν.

Στην ταινία συμμετέχουν ερασιτέχνες ηθοποιοί, οι οποίοι αυτοσχεδίασαν τους ρόλους τους, εκφράζοντας τις δικές τους πολιτικές πεποιθήσεις. Το αποτέλεσμα ήταν τόσο ρεαλιστικό και γεμάτο ένταση, που σε κάποιο σημείο ο Watkins φοβήθηκε ότι οι ηθοποιοί με το ρόλο των αντρών της εθνοφρουράς είχαν οπλίσει τα όπλα τους με αληθινά πυρά. Αξίζει να σημειωθεί πως ο υπεύθυνος ήχου της ταινίας ήταν ο Michael Moore, πασίγνωστος σήμερα σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ, το έργο του οποίου είναι σαφώς επηρεασμένο από τον Peter Watkins.
 
Το Punishment Park γυρίστηκε σε μια περίοδο τριών εβδομάδων, τον Σεπτέμβριο του 1970, στην άκρη της ερήμου Μοχάβε, χίλια μίλια βορειοανατολικά του Λος Άντζελες, στη Νότια Καλιφόρνια. Το συνεργείο αποτελούνταν εξ’ ολοκλήρου από νεαρούς τεχνικούς (με μέσο όρο ηλικίας τα 28) οι οποίοι ασχολούνταν με το ντοκιμαντέρ και τον επιμορφωτικό κινηματογράφο στο Λος Άντζελες.
Οι ηθοποιοί του Punishment Park είναι σχεδόν όλοι ερασιτέχνες, ενώ οι υπόλοιποι είναι νέοι και άγνωστοι ηθοποιοί από το Λος Άντζελες. Όλοι οι ηθοποιοί δεν είχαν εμφανιστεί ποτέ πριν μπροστά σε κάμερα. Αξίζει να σημειωθεί πως οι περισσότεροι από το καστ των ηθοποιών είναι ακριβώς αυτό που υποδύονται. Πολλοί εξ αυτών εξιστορούν τις δικές τους ζωές. Οι πολιτικές απόψεις ορισμένων νεαρών κατηγορουμένων είναι ακριβώς αυτές που κατατίθενται στην ταινία, ακόμα και η φυλάκιση όπως αυτή περιγράφεται. Ανάμεσα σε αυτούς που εμφανίζονται ως αστυνομικοί ή υπάλληλοι του δικαστηρίου υπάρχουν τουλάχιστον δύο πρώην αξιωματικοί της αστυνομίας και τέσσερα μέλη του προσωπικού ασφαλείας από μια κοντινή αεροπορική βάση των Η.Π.Α.
 περισσότερα στο 

5/24/11

2η παρέμβαση για την Ελεύθερη Πρόσβαση στα Νοσοκομεία

To Σάββατο 21 Μάη το πρωί, στο πλαίσιο των παρεμβάσεών μας γύρω από την  υπόθεση της υγείας και της περίθαλψης έτσι όπως αναδιάτασσονται με γνώμονα την συστημική κρίση, δεκάδες άτομα από αυτοοργανωμένους χώρους της Δυτικής Αθήνας και του Πειραιά μαζί με άτομα της “συνέλευσης για την υγεία” προχωρήσαμε σε κατάληψη των διοικητικών υπηρεσιών του νοσοκομείου Αγ. Βαρβάρα (πρώην Λοιμωδών) στο Αιγάλεω. Το συγκεκριμένο νοσοκομείο είναι ένα από αυτά που προορίζονται να κλείσουν και οι υπηρεσίες του να συγχωνευτούν στο Αττικό νοσοκομείο στο Χαϊδάρι. Το νοσοκομείο αυτό έχει μια μεγάλη ιστορία η οποία από την περίοδο του μεσοπολέμου έχει “στιγματιστεί” σε σχέση με την “φιλοξενία” του σε λεπρούς συνανθρώπους μας. Οι υπηρεσίες του συγκεκριμένου νοσοκομείου είναι ανεκτίμητες για τους ανθρώπους της περιοχής που είναι στην πλειονότητά τους ρομά και άποροι. Γι’ αυτό εξάλλου δεν είναι τυχαίο ότι ένα τέτοιο νοσοκομείο προορίζεται να κλείσει. Όταν ξεθεμελιώνονται και τα τελευταία ψήγματα πρόνοιας στην υγεία το “μήνυμα” των κυρίαρχων προς την κοινωνία γίνεται πιό σαφές…



Η παρέμβαση ξεκίνησε από τις 11.30πμ με συγκέντρωση στην πλατεία Δημαρχείου της Αγ. Βαρβάρας. Μετά με πορεία κινηθήκαμε προς το νοσοκομείο. Κλείσαμε το ταμείο, ενημερώσαμε το εργαστήριο  και μοιράσαμε κείμενα σε αρρώστους κι εργαζόμενους. Μιά μεγάλη ομάδα ποδηλατών έφυγε από τον χώρο του νοσοκομείου για να προπαγανδίσει την κατάληψη στις τριγύρω περιοχές. Μοιράστηκαν κείμενα σε σχέση με την παρέμβαση στους χώρους υγείας έξω από το Πράκτικερ Ιεράς Οδού και Ελ Βενιζέλου (όπου παρεμπιπτόντως στηλιτεύσαμε και την ύπαρξη ρουφιάνων σεκιουριτάδων που παριστάνουν τους πελάτες μέσα στο κατάστημα προς “άγραν” απαλλοτριωτών), στο Μετρό Αιγάλεω, στην ανθοκομική έκθεση στο Μπαρουτάδικο και στην πολυσύχναστη  πλατεία Λέλας Καραγιάννη. Η κατάληψη έληξε γύρω στις 3 το μεσημέρι.
Συνεχίζουμε…

[ αναδημοσίευση από http://sinialo.espivblogs.net/ ]

5/20/11

Ενάντια στη δολοφονική κατασταλτική επίθεση, συγκέντρωση στο Κρατικό της Νίκαιας

Ενάντια στη δολοφονική κατασταλτική επίθεση που δέχτηκαν αυτοοργανωμένα και αντισυναινετικά μπλοκ, όπως αυτά των συνελεύσεων γειτονιάς, κατά τη διάρκεια της απεργιακής διαδήλωσης της 11ης Μάη, με αποτέλεσμα συλλήψεις και δεκάδες τραυματισμούς διαδηλωτών και το σοβαρό τραυματισμό του συναγωνιστή Γιάννη Κ. 


ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΥΡΙΑΚΗ 22/5, Γ.Ν. ΝΙΚΑΙΑΣ, 11 π.μ.
Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ
Οι αυτοοργανωμένοι, αδιαμεσολάβητοι κοινωνικοί αγώνες ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ
Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΘΑ ΖΗΣΕΙ - Ο ΔΡΟΜΟΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!

5/18/11

Αυτό το ΣαββατοΚύριακο η Παρισινή Κομμούνα στο Pasamontana

*σημείωση: η προβολή θα ξεκινήσει το αργότερο στις 18.30 ενώ θα γίνει και 10λεπτο διάλειμμα. Όσον αφορά τη διαμόρφωση του χώρου θα γίνει προσπάθεια για τη μεγαλύτερη δυνατή άνεση με βάση τη διάρκεια της ταινίας

Με αφορμή την μετά από 12 χρόνια προβολή της "Κομμούνας" σε αίθουσες με την αντικαταβολή αντιτίμου, αλλά και τα 140 χρόνια από τη γέννηση της Κομμούνας (ειδικότερα ο Μάϊος συμπίπτει με τη βίαιη καταστολή της από το στρατό των Βερσαλλιών που κατέλαβε τα τείχη της πόλης στις 21 Μαϊου!), θα προβάλλουμε σε 2 μέρη -Σάββατο και Κυριακή στις 18.00- το έργο του Πίτερ Γουώτκινς, μια λεπτομερή καταγραφή της πορείας οικοδόμησης της Παρισινής Κομμούνας γυρισμένη με όρους ντοκιμαντέρ.

Μετά από 140 χρόνια η Κομμούνα εξακολουθεί να εμπνέει τους αγωνιζόμενους ανά την υφήλιο υπενθυμίζοντας ότι η επαναστατική αυτοοργάνωση των εργαζόμενων διατηρεί πάντα ζωντανή τη δυνατότητα οικοδόμησης μιας δικαιότερης κοινωνίας που καταστρέφει την οικονομική ανισότητα και τους κοινωνικούς διαχωρισμούς:
 "Η υπόθεση της Κομμούνας είναι υπόθεση της κοινωνικής επανάστασης, υπόθεση της ολοκληρωτικής πολιτικής και οικονομικής απελευθέρωσης των εργαζομένων, είναι υπόθεση του παγκόσμιου προλεταριάτου. Και με την έννοια αυτή το έργο της Κομμούνας είναι αθάνατο."

Ανακοίνωση της συλλογικότητας διαχείρισης του athens.indymedia

Στις 19 Μάη 2011, δικάζεται η προηγούμενη πρυτανική αρχή του ΕΜΠ για παράβαση καθήκοντος. Η δίωξη αυτή αποτελεί συνέχεια μιας σειράς προσπαθειών από τη μεριά του κράτους, των διωκτικών και δικαστικών αρχών να φιμώσουν το Athens IMC.
 
Με αφετηρία το 2009 και τις επερωτήσεις των φασιστών του ΛΑΟΣ στη βουλή, τα δημοσιεύματα υστερίας και συκοφάντησης στα ΜΜΕ, εγκαινιάζεται μια διαδικασία διαρκούς στοχοποίησης του Athens IMC, σε κάθε ευκαιρία και με ποικίλους τρόπους. Οι πιέσεις της αστυνομίας για παύση λειτουργίας του indymedia καθώς και για κατάδειξη των διαχειριστών του μέσου δεν αποδίδουν. Το κράτος επανέρχεται σε μικρό χρονικό διάστημα τον Ιούλη του 2009, μέσω του ΟΤΕ. Τότε ο ΟΤΕ αποστέλλει εξώδικο στο Εθνικό Ίδρυμα Έρευνας και Τεχνολογίας, το οποίο είναι ο πάροχος Internet του ΕΜΠ. Το εξώδικο ανέφερε ότι το ΕΔΕΤ οφείλει να διακόψει εντός 5 ημερών την πρόσβαση του Athens Indymedia στο διαδίκτυο, ενώ περιελάμβανε και απόσπασμα επερώτησης βουλευτή των φασιστών.
 
Στην ουσία το κράτος μέσω του ΟΤΕ εκβιάζει το ΕΔΕΤ και το ΕΜΠ, για άσκηση παντός νόμιμου δικαιώματος αν δεν εκδιωχθεί το indymedia από το ίδρυμα.
 
Και αυτή η προσπάθεια αναχαιτίζεται καθώς το Athens Indymedia συνδέεται άμεσα με την κοινωνία και έχει αποκτήσει αποδοχή κοινωνικά αλλά και εντός της πολυτεχνειακής κοινότητας. (...)

5/13/11

Σχετικά με τα γεγονότα των τελευταίων ημερών


Εδώ και τρεις μέρες στην ευρύτερη – κατά κύριο λόγο - περιοχή γύρω από τη Villa Amalias διαδραματίζονται γεγονότα, που νοήμονες άνθρωποι ζώντες εν έτη 2011, θα θεωρούσαν ότι πρόκειται για σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Δεν ισχύει όμως κάτι τέτοιο. Αυτή είναι η πραγματικότητα, εδώ και τρία χρόνια περίπου, που κάποιοι δεν την έχουν βιώσει, κάποιοι δε θέλουν να τη δουν, κάποιοι αποχαυνώνονται και δε θέλουν να τη δουν, κάποιοι επαναπαύονται και κάποιοι όπως φαίνεται την αποζητούν.

Με αφορμή τον καταδικαστέο φόνο – από όλους μας - του 44χρονου Μανώλη Καντάρη, στη συμβολή των οδών 3ης Σεπτεμβρίου και Ηπείρου, κάποιοι θεώρησαν πως έφτασε η ώρα να καθαρίσουν την περιοχή από εκείνα τα παράξενα και μιαρά όντα (κατ’ αυτούς), τους μετανάστες, εξαπολύοντας ένα αδιάκριτο πογκρόμ. Από την πρώτη κιόλας στιγμή, και με τα κανάλια να έχουν στήσει χορό γύρω από το πτώμα (διογκώνοντας όλα τα κακώς κείμενα αυτής της υπόθεσης) , βγήκαν ξανά οι γνωστοί μας πλέον γείτονες (άραγε η χρυσή αυγή είναι το καινούργιο όνομα κάποιας περιοχής των αθηνών, που δεν έχει γίνει ακόμη γνωστό λόγω γραφειοκρατίας στην ταμπέλα;) να βοηθήσουν τους κατοίκους που φοβούνται να βγουν από τα σπίτια τους. Ξαφνικά ο θάνατος ενός ανθρώπου από άγνωστους με σκοπό τη ληστεία, μετατράπηκε στο θάνατο ενός ολόκληρου «έθνους», από τους λαθρομετανάστες που δρουν ανεξέλεγκτα. Το καλύτερο σενάριο για τους φωσκολικούς φασίστες και κατοίκους νοσταλγούς μιας καθαρότητας ελληνικής, που την έχουν χάσει εδώ και τουλάχιστον μισή χιλιετία (αν υπήρχε ποτέ δηλαδή), για να οργανώσουν φιέστες με τρόπαιο οποιονδήποτε μετανάστη βρεθεί στο διάβα τους.
 
Εν ριπή οφθαλμού, και εκεί όπου όλοι οι αγανακτισμένοι έλληνες πολίτες καταδικάζουν την εγκληματικότητα και την ανεξέλεγκτη βία στις γειτονιές τους, αντιστρέφονται οι όροι και όλα επιτρέπονται, αρκεί να γίνονται από έλληνες. Επιτρέπονται οι προπηλακισμοί, οι μαζικοί ξυλοδαρμοί, τα μαχαιρώματα, παραδειγματικοί και καθ' ομοίωση φόνοι, όπως αυτός του 21χρονου μπαγκλαντεσιανού. Επιτρέπονται τα πάντα, στο όνομα του φόβου, της επιβίωσης, της επιβολής και της εκδίκησης. Επιτρέπεται ο κανιβαλισμός. 

Ο κοινωνικός κανιβαλισμός. Απόρροια μιας διαλυμένης κοινωνίας που αρνείται, ηθελη-μένα ή μη, να συνειδητοποιήσει την πηγή όλων αυτών. Να συνειδητοποιήσει ότι ή ανέχεια και η εξαθλίωση δεν ήρθε, δεν έρχεται και θα έρθει ποτέ από τους από κάτω αυτού του κόσμου. Οι από κάτω είναι οι δέκτες (αποδέκτες στο πλείστο από ότι φαίνεται των περιπτώσεων) μια κατάστασης που θα την τροφοδοτούν αέναα οι από πάνω, οι κατέχοντες το κεφάλαιο και την εξουσία, γιατί έτσι διασφαλίζεται η συνέχεια τους. Η χειραγώγηση και υποδούλωση του κόσμου, με κοινωνικά, οικονομικά και ταξικά κριτήρια, κρατά γι αυτούς την ισορροπία των βάσεων της καπιταλιστικής πυραμίδας. 

Με το να χτυπήσεις, μαχαιρώσεις ή επιβληθείς στον κάθε που θεωρείς ότι είναι κατώτερος σου, χωρίς συγκεκριμένη λογική, από το χρώμα του δέρματός του ή από τη χώρα προέλευσής του, δε θα σου λύσει ούτε το οικονομικό σου πρόβλημα(εκτός αν όλοι ονειρεύονται να δουλεύουν νυχθημερόν σε φανάρια, μπουρδέλα, ως μικροπωλητές, οικοδόμοι, καθαρίστριες για ένα κομμάτι ψωμί), ούτε το κοινωνικό σου, μιας και πάντα θα έχεις το κόμπλεξ – αφού το έχεις και τώρα – κατωτερότητας και απαξίωσης της ζωής σου από κάποιον που θεωρείς ότι είναι ανώτερός σου. 

Η λύση θα έρχεται πάντα μέσα από τη συνειδητοποίηση και τις συλλογικές εστίες αντίστασης απέναντι σε εκείνους που ουσιαστικά απομυζούν τις ζωές μας. Σε εκείνους που καταδικάζουν ερήμην τους από κάτω ταξικά, σε ένα ολοκληρωτικό αλληλοφάγωμα, υπό το πέπλο της τάξης, της ασφάλειας και της ευημερίας. Αυτής της τάξης και της ασφάλειας, που έστειλε και το νεαρό διαδηλωτή Γ.Κ. στην εντατική (και ακόμη 70 διαδηλωτές στα νοσοκομεία τραυματίες), έπειτα από τα πολλαπλά δολοφονικά χτυπήματα που δέχτηκε από τα ένστολα γουρούνια-εκτελεστικά όργανα της χουντοδημοκρατίας τους.
 
Για την ιστορία:
 
Τις τελευταίες 3 ημέρες και σε συνέχεια του αναβρασμού που υπήρξε με το φόνο του Μ.Κ. οι καταλήψεις της περιοχής της πλ. Βικτωρίας δέχθηκαν κάποιες απόπειρες συντεταγμένων επιθέσεων από χρυσαυγίτες, αγανακτισμένους κατοίκους ( και προς θεού τους μην τους πεις ποτέ ρατσιστές) και μπάτσους. Χρονολογικά η πρώτη απόπειρα έγινε στις 10/5 στην κατάληψη Πατησίων και Σκαραμαγκά, με φασιστάκια να προσπαθούν να επιτεθούν στην κατάληψη υπό την συνδρομή των μπάτσων, οι οποίοι με τη ρίψη χημικών προς τους καταληψίες τους ώθησαν εντός του κτιρίου. 

Αμέσως μετά ήρθε η σειρά της Villa Amalias. Και τις τρεις αυτές ημέρες οι προαναφερόμενοι (φασίστες και μπάτσοι) προσπαθούν να επιτεθούν στην κατάληψη, κάτι που δεν κατάφεραν μιας και η συσπείρωση και η αλληλεγγύη του κόσμου, που βλέπει μέρος του εαυτού του στη Villa, απέτρεψαν αυτή τους την επιδίωξη. Αρωγός πάντα στην προσπάθεια τους, όπως και σε όλες τους τις κινήσεις μέχρι τώρα, η αστυνομία. Άλλοτε χέρι με χέρι στην ίδια ευθεία, άλλοτε οι μπάτσοι μπροστά και πίσω τους τα φασιστοειδή σκυλάκια τους, άλλοτε τούμπαλιν, όπως και να έχει αυτή η παράνομη σχέση στοργής και πάθους ελληνικής αστυνομίας και φασιστών, έχει αρχίσει από καιρό να νομιμοποιείται με την εξόφθαλμη συγκάλυψη, πέραν του κράτους, δηλαδή του εργοδότη και των δύο, και των μμε (πιστού εργολάβου και συνεργάτη του κράτους σε ανάληψη δημόσιων έργων κοινωνικής αποχαύνωσης και διαστρέβλωσης γεγονότων), με την παρουσίαση της ιστορίας, είτε μισής, είτε παραποιημένης. Η αλήθεια σε τρεις αράδες είναι ότι ήρθαν, πήραν την απάντησή τους – και όχι μόνο - και λάκισαν, γιατί οι νταβατζήδες τους μας έριξαν χημικά. Τέλος.

Όλοι αυτοί οι «κύριοι» θα πρέπει να βάλουν καλά στο μυαλό τους ότι για εμάς οι άνθρωποι και οι ιδέες μας δεν είναι αναλώσιμα προϊόντα ή μέρος μιας μόδας, που στην πρώτη ευκαιρία θα τους αλλάξουμε ή θα τους πετάξουμε στον κάδο των απορριμμάτων. Οι απαντήσεις, από όποιο μετερίζι δοθούν, θα είναι πάντα συλλογικές, δυναμικές και αυτούσιες, και όχι υποβασταζόμενες ή χειραγωγημένες από τον εκάστοτε που θέλει να πάρει υπεραξία πάνω σε πτώματα, μεταφορικά ή ουσιαστικά. Η ζωή για εμάς δεν έχει «τιμή» για να την παζαρέψουμε στις αγορές των εθνικοτήτων και των ψευδεπίγραφης εθνικής υπερηφάνειας αυτών. 

Το έχουμε γράψει και παλαιότερα, αλλά δεν κουραζόμαστε να το επαναλαμβάνουμε: βρισκόμαστε συνειδητά απέναντι και ενάντια σε κάθε εθνικότητας εκμεταλλευτή, μπράβο, νταβατζή, πρεζέμπορο. Όμως, γνωρίζουμε επίσης ότι αυτό που λείπει δεν είναι ούτε η αστυνομία (αυτή περισσεύει...), ούτε η απαίτηση για τάξη και ασφάλεια, ούτε βέβαια η ρατσιστική προπαγάνδα και η φασιστική βία. Αυτό που λείπει είναι το θάρρος της επαφής και της συναναστροφής με τον διαφορετικό, ο αλληλοσεβασμός και η αξιοπρέπεια, οι απόπειρες για διαπολιτισμική συνύπαρξη και (ουσιαστική και όχι παρακρατική...) αυτοοργάνωση, που μπορούν να επουλώσουν πολλές απ’ τις πληγές των πολυεθνικών-προλεταριακών γειτονιών μας.

13/5/2011


Κατάληψη Villa Amalias
Αχαρνών 80 & Χέυδεν

Εκδήλωση για τους Ζαπατίστας και την κατάσταση στο Μεξικό


5/11/11

Σκληρή η καταστολή της σημερινής απεργίας- πολλοί τραυματίες- 1 διαδηλωτής σε κρίσιμη κατάσταση στο Κρατικό

 
Ανακοίνωση Τοπικής Επιτροπής ΕΙΝΑΠ Γενικού Νοσοκομείου Νίκαιας
11/5/2011

Σήμερα γίναμε μάρτυρες της ατέλειωτης και ασύλληπτης βαρβαρότητας που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση των μνημονίων προκειμένου να καταστείλει κάθε... υγιή αντίδραση πολίτη που αντιστέκεται στα σχέδια που απεργάζεται το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο και εφαρμόζουν πιστά οι υπηρέτες τους στη χώρα.

Δεκάδες τραυματισμένοι – χτυπημένοι από τα ΜΑΤ διαδηλωτές διακομίστηκαν με το ΕΚΑΒ ή ήλθαν μόνοι τους στο νοσοκομείο μας. Οι περισσότεροι με θλαστικά τραύματα στο κεφάλι. Ανάμεσά τους 30χρονος διαδηλωτής που διακομίστηκε σε βαριά, προθανάτιο κατάσταση, με ανισοκορία και τεράστιο επισκληρίδιο αιμάτωμα. Αυτήν τη στιγμή χειρουργείται από συναδέλφους μας που αγωνίζονται να σώσουν τη ζωή του.
Καταγγέλλουμε την αστυνομική αυθαιρεσία και βαρβαρότητα.

Καταγγέλλουμε όλα τα μέλη της Ελληνικής Κυβέρνησης και τον πρωθυπουργό της χώρας για την δολοφονική απόπειρα ενάντια στον συγκεκριμένο συμπολίτη μας που είναι σε βαριά κατάσταση και κινδυνεύει η ζωή του, αλλά και ενάντια σε όλους τους άλλους διαδηλωτές.

Η βία και η καταστολή ενάντια στο λαό που αντιστέκεται έχουν κοντά ποδάρια.

Η κυβέρνηση, με την ασύστολη τακτική του βιασμού όλων των λαϊκών δικαιωμάτων που είναι απαραίτητα για την επιβίωση, αλλά και με την ωμή άσκηση βίας που άμεσα απειλεί τις ζωές συμπολιτών μας, το μόνο που καταφέρνει είναι να μεγαλώνει το πείσμα και την απόφαση που έχουμε πάρει να αγωνιστούμε μέχρις εσχάτων για να έχει ο λαός μας ψωμί, παιδεία και ελευθερία.

Δεν θα ησυχάσουμε μέχρις ότου τιμωρηθούν οι ένοχοι της δολοφονικής απόπειρας! Δεν θα ησυχάσουμε μέχρις ότου κερδίσει ο λαός μας όλα όσα δικαιούται!