4/29/12

Πρόγραμμα αυτοοργανωμένων προβολών Μαϊου

Κάθε Πέμπτη βράδυ η ομάδα προβολών οργανώνει προβολές ταινιών
"χωρίς εισιτήρια και διαφημίσεις":


 3/05:  Cradle will rock, μια αληθινη ιστορια πολιτικης και τεχνης στην Αμερική των '30s
           Tim Robbins - 1999
10/05: 12 angry men, 12 ενόρκοι αναγκάζονται να αντιμετωπισουν τις προκαταληψεις τους 
           Sidney Lumet - 1957

17/05: Pa negre, Καταλωνια, την περιοδο μετα τον εμφυλιο: ενα παιδι προσπαθει να ανακαλυψει τον εαυτο του και τον κοσμο, μεσα απο εικονες, μισολογα και αυθαιρετες ερμηνειες.
            Agusti Villaronga - 2010

24/05: Mary & Max, animation για μια ιστορια φιλίας. 
           Αdam Elliot - 2009

31/05: Lavorare con lentezza,  Ιταλία, '70's. Παράλλληλα με τη γεννηση του ραδιο Αλικη και την αναπτυξη της ριζοσπαστικης αριστερας, δυο νεαροι αντρες αρχιζουν να αναπτυσσουν μια νεα συνειδηση.
            Guido Chiesa - 2004

4/28/12

Κοινωνικό καφενείο, κάθε Σάββατο από τις 19.00

Επικοινωνία μακριά από το εμπόριο, "ποτό" χωρίς οικονομικό κέρδος, συζήτηση για τις κοινωνικές-πολιτικές εξελίξεις, ιδέες και προτάσεις προς υλοποίηση, δημιουργικές συμπράξεις, δανειστική βιβλιοθήκη & ταινιοθήκη, βιβλιοπωλείο αυτόνομων & κινηματικών εκδόσεων, μουσική υπόκρουση...

4/26/12

Διαδήλωση αλληλεγγύης στους 4 προφυλακισμένους συναγωνιστές της 12ης Φλεβάρη


Η διαδήλωση της 12 Φλεβάρη, ημέρα ψήφισης του δεύτερου κατά σειρά μνημονίου υποδούλωσης και λεηλασίας, αποτέλεσε μια από τις μαζικότερες και δυναμικότερες κινητοποιήσεις των τελευταίων χρόνων. Οι ανοιχτές και λαϊκές συνελεύσεις των γειτονιών και πλατειών της Αθήνας και του Πειραιά κατέβηκαν στο δρόμο συντονισμένα και δυναμικά. Διαδήλωσαν για ώρες και αντιστέκονταν σθεναρά στις δυνάμεις καταστολής που για να περιορίσουν τον όγκο της διαδήλωσης και την έκταση των γεγονότων, προχώρησαν τελικά σε δεκάδες προσαγωγές και 79 συνολικά συλλήψεις διαδηλωτών από τους οποίους οι 4 προφυλακίστηκαν. 

Ήμασταν όλοι εκεί, θα μπορούσε να είναι ο καθένας μας.

Άμεση απελευθέρωση των 4 προφυλακισμένων του κοινωνικού ξεσηκωμού της 12ης Φλεβάρη.

Αλληλεγγύη στους διωκόμενους της ημέρας-Απόσυρση όλων των κατηγοριών.

Η αντίσταση δεν ποινικοποιείται, δεν φυλακίζεται. Οι διαδηλώσεις δεν ζητάνε άδεια.

Οι κοινωνικοί-ταξικοί αγώνες θα νικήσουν!

4/23/12

Παρέμβαση ενάντια σε κράτος, αφεντικά, φασίστες: Πειραιάς 21/4


Περισσότεροι από 200 άνθρωποι (αναρχικοί, αντιεξουσιαστές, αυτόνομοι, αντιφασίστες, ακηδεμόνευτοι αγωνιστές) πορευτήκαμε το πρωί του Σαββάτου 21 Απρίλη σε κεντρικούς δρόμους του Πειραιά σε συνέχεια των παρεμβάσεων που πραγματοποιούνται στον άξονα των περιοχών του Πειραιά και της Δυτικής Αθήνας τον τελευταίο ενάμιση μήνα, με κορυφαία στιγμή την καλεσμένη αντιφασιστική πορεία σε Κορυδαλλό και Νίκαια το Σάββατο 7 Απρίλη, που πλαισιώθηκε από 600 και πλέον διαδηλωτές.

Στην πορεία στον Πειραιά, ξεκινήσαμε από τον ηλεκτρικό σταθμό προς την Αγ. Τριάδα, περάσαμε από την αγορά του Πειραιά, μπήκαμε στην Εθνικής Αντιστάσεως, ανεβήκαμε την Ελευθερίου Βενιζέλου, στρίψαμε στην Ηρώων Πολυτεχνείου, περάσαμε μπροστά από την Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Πειραιά, φτάσαμε στην πλατεία Κοραή, στρίψαμε δεξιά στην Βασ. Γεωργίου και καταλήξαμε ξανά στον σταθμό του ηλεκτρικού.

Για μια ώρα η υποτονική ατμόσφαιρα δονήθηκε από τα αντικρατικά, αντικαπιταλιστικά, αντιρατσιστικά, αντιεθνικιστικά και αντιφασιστικά συνθήματά μας. Μοιράστηκαν περισσότερα από 2000 κείμενα, πετάχτηκαν 16000 τρικάκια (φεϊγ βολάν) και γράφτηκαν συνθήματα και στένσιλ σε υποκαταστήματα τραπεζών και μαυραγορίτικα καταστήματα «αγοράζω χρυσό». 

Το κεντρικό πανό της διαδήλωσης και το κείμενο που μοιραζόταν ήταν αυτά των προηγούμενων δράσεων ενώ λόγω της ημέρας (μαύρη επέτειος του πραξικοπήματος της 21ης Απρίλη) και των επικείμενων εκλογών υπήρχαν πρωτοβουλιακά ένα σχετικό πλαϊνό πανό και ένα τρικάκι που έγραφαν: ούτε τανκς, ούτε κάλπες - αυτοοργάνωση, ισότητα, ελευθερία.

Ο δρόμος ανοίγει προχωρώντας. Σύγκρουση με κράτος-αφεντικά-φασίστες.

ΝΑ ΣΥΝΤΡΙΨΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΥΠΟΣΤΥΛΩΜΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΕΚΦΑΣΙΣΜΟΥ
ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΕΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ
ΝΑ ΔΥΝΑΜΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΑΤΟΜΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

4/21/12

Κάτω τα χέρια από το Κοινωνικό Κέντρο ΒΟΞ και όλες τις καταλήψεις

updated: ανακοίνωση για την ανακατάληψη του Κ*ΒΟΞ

Το απόγευμα του Σαββάτου 21 Απρίλη 24 ώρες μετά τη σφράγιση, εκατοντάδες αναρχικών- αντιεξουσιαστών και αλληλέγγυου κόσμου έκαναν ανακατάληψη του κοινωνικού κέντρου ΒΟΞ.

Μέσα σε λιγότερο από μισή ώρα σύντροφοι, αλληλέγγυοι και κάτοικοι της περιοχής διέλυσαν τη σιδερένια κατασκευή που επί δώδεκα ώρες χθες έκτιζαν συνεργεία με τη συνδρομή δεκάδων διμοιριών και εκατοντάδων μπάτσων που είχαν αποκλείσει μεγάλο μέρος του κέντρου των Αθηνών, επιχειρώντας να τρομοκρατήσουν και να δημιουργήσουν εντυπώσεις "Νόμου και Τάξης". Τους απευθύνουμε θερμά συγχαρητήρια για την επιτυχημένη… παρακώληση κυκλοφορίας.  

Δηλώνουμε στα ίσια πως ανακατάληψη θα γίνει όσες φορές χρειαστεί.

 Η εγκύκλιος του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ι. Τέντε που αφορά την ποινική δίωξη της κατάληψης ως μέσο αγώνα και οι προεκλογικοί λεονταρισμοί του Χρυσοχοϊδη θα πέσουν στο κενό μπροστά στην αποφασιστικότητα του κόσμου της ελευθερίας. Το κράτος μπορεί να επιλέγει να αποκλείει κάθε τρεις και λίγο το κέντρο της μητρόπολης επί ώρες για να σφραγίσει την κατάληψη με πρόσχημα το… δημόσιο συμφέρον. Να γνωρίζει πως σε λίγα λεπτά την επόμενη θα ξεσφραγίζεται. Μπορεί επίσης να διατηρεί μεγάλες δυνάμεις για να φυλάνε το κτίριο γνωρίζοντας πως ταυτόχρονα θα δημιουργεί μια ακόμα εστία έντασης στα Εξάρχεια και ουσιαστικά μεγαλύτερα προβλήματα για το ίδιο από αυτά που υποτίθεται θέλει να λύσει. Μπορεί επίσης να εισβάλλει, να κάνει συλλήψεις και να απαγγέλει κατηγορίες. Γνωρίζει πως μπροστά στην αποφασιστικότητα των αγωνιζόμενων οι παραπάνω κινήσεις θα γυρίσουν μπούμερανγκ, φέρνοντας μεγαλύτερη συσπείρωση αλληλέγγυου κόσμου.

Αυτό που πρέπει να καταλάβουν καλά οι μηχανισμοί καταστολής και η πολιτική τους ηγεσία είναι πως με αυτές τις κατασταλτικές επιχειρήσεις δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να πεισμώνουν περισσότερο και να συσπειρώνουν το κίνημα των αυτοδιαχειριζόμενων και αντιστεκόμενων κοινωνικών κέντρων και εγχειρημάτων.  Όπως αποδείχτηκε για άλλη μία φορά το Σάββατο, η γειτονιά των Εξαρχείων και ο αλληλέγγυος κόσμος θα μπαίνει ασπίδα όσες φορές χρειαστεί στις κατασταλτικές επιχειρήσεις.

 Αν ο Τέντες ως εντολοδόχος υψηλότερων κλιμακίων ωθεί τους μηχανισμούς καταστολής σε επιχειρήσεις για γρήγορα και θεαματικά αποτελέσματα με προεκλογικό άρωμα και νομίζει ότι θα έχει αίσια έκβαση, κάνει λάθος. Γνωρίζουν ήδη το ατελέσφορο του σχεδιασμού που αποτυπώνεται στην περιβόητη εγκύκλιο. Το κόστος είναι μεγαλύτερο του επιδιωκόμενου αποτελέσματος  αφού σε αυτόν τον πόλεμο φθοράς οι τοπικές κοινωνίες και οι αγωνιζόμενοι έχουν πάντα μεγαλύτερες αντοχές.  

Δεν είναι ώρα κύριοι για κατασταλτικά πειράματα με ένα από τα πιο εύφλεκτα κομμάτια των κοινωνικών αντιστάσεων και μάλιστα σε συνθήκες αποδόμησης και απαξίωσης του ίδιου του κράτους και των μηχανισμών του στην κοινωνική συνείδηση.

Αυτά για αρχή.

Το κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο ΒΟΞ άνοιξε και θα παραμείνει ανοιχτό αυτοοργανωμένα, αντιεραρχικά, συλλογικά.
***


(ανακοίνωση του Κ*ΒΟΞ μετά την αστυνομική εισβολή)

Σήμερα, 20 Απρίλη, στις 6 πμ, πλήθος κατασταλτικών δυνάμεων με τρεις εισαγγελείς απέκλεισαν όλη την περιοχή των Εξαρχείων, ξυπνώντας μνήμες της εγκαθίδρυσης της Χούντας το ’67. Υλοποιώντας άμεσα και για πρώτη φορά την εντολή του εισαγγελέα Αρείου Πάγου Τέντε και με την αγαστή συνεργασία της εισαγγελέως Ράϊκου προχώρησαν στη σφράγιση του Κοινωνικού Κέντρου ΒΟΞ, χρησιμοποιώντας το πιλοτικά για να στείλουν ξεκάθαρο μήνυμα καταστολής των καταλήψεων και των ανοικτών κοινωνικών χώρων όπου λειτουργούν αυτοδιαχειριζόμενα εγχειρήματα, αλλά και ευρύτερων αγώνων που χρησιμοποιούν την κατάληψη ως μέσο αγώνα. Το ΒΟΞ ήταν η αρχή.

Μετά από εισαγγελικούς εκβιασμούς η Διοίκηση του ΙΚΑ προέβει σε μήνυση κατά του κατειλημμένου κοινωνικού κέντρου ΒΟΞ προσφέροντας έτσι και τυπικά τη νομιμοποίηση της ήδη προαποφασισμένης εκκένωσης. Ήδη το εγχείρημα αυτό στοχοποιήθηκε όπως και άλλες καταλήψεις στο πρόσφατο παρελθόν  με αφορμή επερωτήσεις μνημονιακών και μη βουλευτών αλλά πάντα πρόθυμων να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στη «διατήρηση του νόμου και της τάξης».

Όσον αφορά την παραπληροφόρηση των ΜΜΕ που συνεπικουρούν πάντα τις κατασταλτικές επιθέσεις, θριαμβολογώντας με απευθείας συνδέσεις, στήνοντας το γνωστό μιντιακό υπερθέαμα και εκτοξεύοντας τόνους λάσπης, εμείς δεν έχουμε την υποχρέωση να απαντήσουμε στο παραλήρημά τους.

Είναι προφανές ότι στόχος τους είναι η καταστολή όλων των κοινωνικών-πολιτικών εγχειρημάτων που θέτουν στο επίκεντρο του λόγου και της δράσης τους τον αντιιεραρχικό, αυτοοργανωμένο, αντικαθεστωτικό αγώνα, ειδικά σήμερα που τέτοια εγχειρήματα μέσα σε συνθήκες ολοκληρωτισμού  αποτελούν κομμάτι ενός δικτύου πολύμορφων κοινωνικών αντιστάσεων. Στα πλαίσια αυτά, στις αρχές του 2012, άτομα από τον αναρχικό-αντιεξουσιαστικό χώρο καταλάβαμε το ΒΟΞ με στόχο τη μετατροπή του σε ανοιχτό κοινωνικό κέντρο.
Η πρωτοφανής αυτή κατασταλτική επιχείρηση δε θα μείνει αναπάντητη.

Ως πρώτη κίνηση, καλούμε το Σάββατο στις 6 μμ σε συγκέντρωση στην πλατεία Εξαρχείων, όπου θα ακολουθήσει η προγραμματισμένη συναυλία του Κοινωνικού Κέντρου ΒΟΞ.

Το ΒΟΞ ή θα είναι κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο ή  δε θα είναι τίποτα

Κάτω τα χέρια από τις καταλήψεις

Αντίσταση - Αυτοοργάνωση - Αλληλεγγύη  

Κατειλημμένο Κοινωνικό Κέντρο ΒΟΞ

4/13/12

ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ: "Μνημόνια κοινωνικής χρεωκοπίας - τοπική εργατική αντίσταση":

Την Κυριακή 22 Απρίλη στις 18.00 στο Πνευματικό Κέντρο Κορυδαλλού (Ταξιαρχών & Γρ.Λαμπράκη) διοργανώνεται εκδήλωση ενημέρωσης και συζήτησης με τίτλο “Μνημόνια κοινωνικής χρεωκοπίας και εργατική αντίσταση” με βασικό ομιλητή τον Αποστόλη Καψάλη, εργατολόγο, επιστημονικό συνεργάτη του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ. Στην εκδήλωση θα γίνει συνολική ενημέρωση σχετικά με τις βίαιες αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, τη γενικότερη κυρίαρχη στρατηγική εναντίον του εργατικού δυναμικού αλλά και τις προοπτικές της εργατικής αντίστασης με βάρος στην τοπική δράστηριοποίηση.


Το Δυτικό Πέρασμα - Δίκτυο Αλληλεγγύης & Αντίστασης δημιουργήθηκε από ανθρώπους που δραστηριοποιούμαστε μέχρι τώρα κυρίως μέσα από τον κοινωνικό χώρο Pasamontaña στον Κορυδαλλό, ως μία πολιτική συνέλευση - τοπικό δίκτυο αλληλεγγύης και αλληλουποστήριξης: “(…) στην κατεύθυνση της δημιουργίας εγχειρημάτων ουσιαστικής αλληλουποστήριξης και αλληλοβοήθειας που θα φέρνουν κοντά όσους δέχονται την επίθεση της κυριαρχίας, θα υπερασπίζονται όλο το φάσμα των κοινωνικών αναγκών και θα συγκρούονται με τη γενικευμένη βαρβαρότητα που επικρατεί.” (από κείμενο του αυτοδιαχειριζόμενου κοινωνικου χώρου Pasamontaña - Δεκέμβρης 2010).

Συνοπτικά, ο στόχος είναι να συγκροτηθεί ένα τοπικό δίκτυο εργαζόμενων, άνεργων, νέων από αυτές εδώ τις γειτονιές που θα πετυχαίνει βασικά 3 πράγματα:

1ον, να είναι μια σταθερή δομή αλληλοβοήθειας μεταξύ των μελών σε όλα τα επίπεδα. Από ταμείο αλληλεγγύης και παροχής βοήθειας μέχρι αγωνιστική στήριξη, όπως για παράδειγμα σε περίπτωση απόλυσης. Σ'αυτή την κατεύθυνση έχει ήδη αρχίσει να στήνεται Δίκτυο Ελεύθερης Προσφοράς Υπηρεσιών και Προϊόντων (χωρίς ανταλλάγματα ή νομίσματα).

2ον, να αναπτύσσει δημόσια προπαγανδιστική και μαχητική δράση για τα ζητήματα που καίνε την εργατική λαϊκή οικογένεια.
 
3ον, να διευρύνεται διαρκώς σαν δίκτυο προσεγγίζοντας κι άλλους ανθρώπους.

Η όλη προσπάθεια τρέχει από τη συνέλευση των μελών του δικτύου στην οποία αποφασίζουμε όλοι και όλες μαζί για τα πάντα, ισότιμα.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΛΕΒΟΥΝ
αναδημοσίευση από το blog του Δυτικού Περάσματος:

4/08/12

Από την αντιφασιστική διαδήλωση του περασμένου Σαββάτου στις γειτονιές του Κορυδαλλού και της Νίκαιας



Περισσότεροι από 600 άνθρωποι πορεύτηκαν το πρωί του Σαββάτου 7 Απρίλη στις γειτονιές και τους κεντρικούς δρόμους του Κορυδαλλού και της Νίκαιας. Η πορεία έγινε σε συνέχεια προηγούμενων αντιφασιστικών παρεμβάσεων σε μια συντονισμένη κίνηση 10 αυτοοργανωμένων και ακηδεμόνευτων συλλογικοτήτων και εγχειρημάτων από τις περιοχές της Δυτικής Αθήνας και του Πειραιά.
 
Η πορεία κατέβηκε την οδό Αθηνάς, βγήκε στο Περιβολάκι, κατηφόρισε την 7ης Μάρτη 1944 (πρώην Κονδύλη), έστριψε στην Ηλιουπόλεως, βγήκε στην πλατεία Αγ. Νικολάου, πήρε την Γρεβενών, έστριψε στην Πέτρου Ράλλη, ανηφόρισε την Μούγλων, βγήκε στην πλατεία Ελ. Βενιζέλου και κατέληξε ξανά στην πλατεία Ελευθερίας. Ο παλμός ήταν δυνατός, τα συνθήματα συνεχή, χιλιάδες κείμενα μοιράστηκαν και δεκάδες χιλιάδες τρικάκια πετάχτηκαν, ενώ γράφτηκαν και συνθήματα σε προσόψεις τραπεζών και σε μαυραγορίτικα καταστήματα «αγοράζω χρυσό».

"ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
ΕΞΩ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ"

4/07/12

Σάββατο 7/4: Κοινωνικό Καφενείο από τις 20.00

Όπως κάθε Σάββατο ο χώρος λειτουργεί ως αυτοοργανωμένο κοινωνικό καφενείο για να συναντιόμαστε και να επικοινωνούμε μακριά από τους κανόνες του κέρδους, του εμπορίου και της lifestyle διασκέδασης.


Τα έξοδα (μπύρες, καφέδες κλπ) καλύπτονται από τις εθελοντικές συνεισφορές όλων στο κουτί ενίσχυσης του χώρου.

Παράλληλα λειτουργεί το δωμάτιο υπολογιστών/internet, η δανειστική βιβλιοθήκη & ταινιοθήκη και το "βιβλιοπωλείο" αυτόνομων και κινηματικών εκδόσεων.
Επίσης το καφενείο του Σαββάτου προσφέρεται για να γίνουν πράξη διάφορες ιδέες, όπως συλλογικά μαγειρέματα, χαριστικά/ανταλλακτικά παζάρια, μουσικά αφιερώματα ή μουσικές συμπράξεις, προβολές και ότι άλλο...

4/05/12

Πορεία αλληλεγγύης στη Στέλλα Αντωνίου, Παρασκευή 6/4, 18.00, Σύνταγμα

Αφισάκι που κολλιέται (σε Α3) και μοιράζεται (σε Α4) στις γειτονιές του Κορυδαλλού από αλληλέγγυες/ους συντρόφους προπαγανδίζοντας την πορεία αλληλεγγύης στην αγωνίστρια Στέλλα Αντωνίου.


Η Στέλλα Αντωνίου έχει καταθέσει την 5η κατά σειρά αίτηση αποφυλάκισης για σοβαρούς λόγους υγείας. Βρίσκεται προφυλακισμένη στα κελιά του Κορυδαλλού εδώ και 16 μήνες χωρίς ουσιαστικά αποδεικτικά στοιχεία και παρόλη την εντεινόμενη κατάσταση της υγείας της. Η αλληλεγγύη μας οφείλει να δυναμώσει μέχρι να απελευθερωθεί η αγωνίστρια Στέλλα Αντωνίου.

αλληλέγγυες/οι από τον Κορυδαλλό

Αντιφασιστική πορεία σε Κορυδαλλό και Νίκαια, Σάββατο 7/4, 12:00


(κείμενο του αυτοδιαχειριζόμενου κοινωνικού χώρου Pasamontana)

Την ώρα που εκατομμύρια άνθρωποι στην ελλάδα, την ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο καταστρέφονται λόγω της παγκόσμιας κρίσης του καπιταλισμού, το δηλητήριο του εθνικισμού συνεχίζει να κρατάει όλους εμάς που πληρώνουμε την κρίση διασπασμένους. Στην ελλάδα, το κράτος και η ντόπια οικονομική ελίτ συνεργάζεται με τους υπερεθνικούς μηχανισμούς οικονομικής & πολιτικής κυριαρχίας (ΔΝΤ, ΕΚΤ, ΕΕ) για να βγεί με τις μικρότερες δυνατές απώλειες από την κρίση: κι αν τα κέρδη των οικονομικών ελίτ δε γνωρίζουν σύνορα και πατρίδες, το αντίστοιχο εργατικό δυναμικό κάθε χώρας πρέπει να περιχαρακώνεται μέσα σε εθνικές αυταπάτες για να ταυτίζεται με τα συμφέροντα των εργοδοτών.

Σε όλη την Ευρώπη, το βάρος και η αιτία των προβλημάτων μεταφέρεται στους μετανάστες εργάτες, οι οποίοι έρχονται αντιμέτωποι με την ολοκληρωτική διαχείριση: σφαίρες, πνιγμοί, φράχτες, πογκρόμ, στρατόπεδα συγκέντρωσης. Με αυτά θα έρθουν αντιμέτωποι και όσοι ντόπιοι δεν σκύψουν το κεφάλι στην καπιταλιστική επέλαση. Ιδεολογικός μανδύας, ο εθνικισμός:

Ο εθνικισμός καλλιεργείται διαχρονικά από το κράτος γιατί αποτελεί τον βασικό πυλώνα της κυριαρχίας του πάνω στη ζωή μας. Είναι το σημείο που κρατάει ενωμένους αφεντικά και δούλους: και είναι προφανές ποιόν συμφέρει περισσότερο. Είναι η ιδέα ότι όλοι έχουμε τα ίδια συμφέροντα ως Έλληνες, ότι όλοι είμαστε ένα: ο μαθητής με τον καθηγητή, ο μπάτσος με τον διαδηλωτή, ο ρουφιάνος με τον “εντάξει”, ο υπουργός με τον μεροκαματιάρη, το αφεντικό με τον εργαζόμενο.

Δεν είναι τυχαίο ότι η εθνική ενότητα προωθείται από όλους, με κάθε τρόπο, συμπέρασμα εύκολο αν παρακολουθεί κανείς όχι μόνο τις δηλώσεις όλων των “πολιτικών δυνάμεων του τόπου”, των “επιχειρηματικών κύκλων” ή τα κύρια άρθρα των εφημερίδων, αλλά έστω τις διαφημίσεις: ολοι μαζί μπορούμε!

Οι οργανωμένοι ακροδεξιοί κάθε τύπου είναι η αιχμή του δόρατος αυτής της πολιτικής. Πάντα στο πλευρό των αφεντικών, πληρωμένες γκρούπες που εξυπηρετούν τα (εθνικά) συμφέροντα, σάρκα από τη σάρκα του κράτους και του συστήματος μέσα από τους δεσμούς αίματος που έχουν με την Ελληνική Αστυνομία και το στρατό. Τον τελευταίο χρόνο παρουσιάζονται και ως αντιμνημονιακοί υπερασπιστές της πατρίδας ή ακόμα και ως "A.C.A.B." (αντιμπατσικοί) πολέμιοι του “συστήματος” (ανάλογα με το κοινό που προσπαθούν να ψαρέψουν). Οργανώνουν εκκαθαριστικά πογκρόμ εναντίον μεταναστών εργατών και εκπαιδεύουν τα αυριανά Τάγματα Ασφαλείας μέσα από οπαδικούς συνδέσμους ομάδων. Στήνουν “επιτροπές κατοίκων” ενάντια στην εγκληματικότητα την οποία χρεώνουν στους "ξένους" και όχι στο οικονομικό καθεστώς που δημιουργεί τη φτώχεια μας και εγκληματεί στις πλάτες όλων. Παρουσιάζονται ως “αγανακτισμένοι πολίτες” με συνθηματολογία κατά των προδοτών (!) πολιτικών, ενώ παράλληλα στηρίζουν τον κάθε βιομήχανο προβοκάρωντας και διασπώντας την ενότητα των εργαζομένων (βλ. Χρυσή Αυγή και απεργία Χαλυβουργίας).
Αλλά δε γίνεται να κρύψουν ότι στην “καλύτερη” περίπτωση είναι νεο-ναζί υμνητές του Χίτλερ και των SS και στην πιο διαδεδομένη ένας συρφετός από μπράβους και μαχαιροβγάλτες σε διατεταγμένη υπηρεσία: να σπάσουν κάθε προσπάθεια αυτοοργάνωσης της κοινωνίας ενάντια στους εκμεταλλευτές της!

Ιστορικά ο φασισμός στηρίχθηκε και χρηματοδοτήθηκε από το μεγάλο κεφάλαιο των τραπεζών και της βιομηχανίας για να αποτελέσει το αντίπαλο δέος στην συνειδητοποίηση και την οργάνωση των καταπιεσμένων τάξεων που έφτασαν μέχρι και την κοινωνική επανάσταση (Γερμανία 1918, Ιταλία 1920, Ισπανία 1936). Τελικά, όπου χρειάστηκε, ο φασισμός έγινε καθεστώς για να κρατήσει πειθαρχημένους τους ανήσυχους εργάτες, να τους στείλει σαν πρόβατα στη σφαγή του Β' παγκοσμίου πολέμου και για να καθαρίσει τους “μη παραγωγικούς” και τους αντιρρησίες. Στην ελλάδα ήταν αυτοί που συμμάχησαν με τους Γερμανούς Ναζί κατακτητές και στελέχωσαν τα Τάγματα Ασφαλείας, και που πληρώθηκαν αδρά για να βοηθήσουν στην καταστολή της αντίστασης. Γι'αυτό οι συνεργάτες των κατακτητών έχουν μείνει στη συνείδηση του λαού ως ρουφιάνοι και τσάτσοι, παρά τις εθνικιστικές τους κορώνες.

Ο φασισμός είναι η πλήρης στρατιωτικοποίηση της εργασίας. Η κοινωνία λειτουργεί υπό τον ασφυκτικό έλεγχο του υπερ-κράτους που κατέχει απόλυτη εξουσία πάνω στον καθένα και επιβάλλει την απόλυτη ομοιομορφία παντού. Όποιος δεν πειθαρχεί, αφανίζεται.

Η συνειδητοποίηση του ρόλου των φασιστών δεν είναι ένα ιστορικό στοίχημα. Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου, ακόμα κι αν για πολλούς δε φαίνεται μέχρι στιγμής ως τέτοιο. Πάει μαζί με τη συνειδητοποίηση της θέσης μας σε αυτή την κοινωνία. Όσο υπάρχει καπιταλισμός, η κοινωνία είναι χωρισμένη σε αυτούς που έχουν τα πάντα, και σε εκείνους που δεν έχουν σχεδόν τίποτα: η κοινωνία είναι διαχωρισμένη σε τάξεις. Αυτό είναι που δημιουργεί τις κρίσεις, τη φτώχεια και την ανεργία, τους διακρατικούς πολέμους και την ισοπέδωση ολόκληρων κοινωνιών.

Αλλά ο δικός μας αγώνας θα κρίνει την ιστορία, ξανά. Η συνειδητοποίηση και η οργάνωση θα αποτρέψει τη συντριβή μας από τη συμμαχία της ισχυρής οικονομικής ολιγαρχίας, του κράτους και των φασιστών. Γιατί η ιστορία (και) αυτού του τόπου έχει ρουφιάνους, μοναρχοφασίστες, βασιλικούς, χουντικούς, δικτατορίες, εξορίες, βία, κοινωνικό ρατσισμό. Αλλά έχει και μακρά παράδοση κοινωνικού αγώνα, εργατικής αξιοπρέπειας, μαχητικής διεκδίκησης, διεθνιστικής αλληλεγγύης.

Το στοίχημα της εποχής μας δεν είναι ούτε πώς θα τη βγάλουμε καθαρή, ούτε ποιός θα μας βγάλει από το βούρκο. Το μοντέλο "ο θάνατός σου - η ζωή μου" είναι ακριβώς η καλύτερη βάση για τη συνέχιση της λεηλασίας μας από νέους σωτήρες. Το στοίχημα είναι να καταλάβουμε ότι το “εθνικό συμφέρον” είναι το συμφέρον των ισχυρών. Φαίνεται καθαρά για όποιον νιώθει, βλέπει, ακούει: Ή θα υπερασπιστούμε τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας ενωμένοι ως κοινωνική τάξη ή οι ισχυροί και οι προνομιούχοι, με όπλα το κράτος και τον νεο φασισμό, θα περάσουν από πάνω μας.

 
Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ
ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΛΗ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΦΑΣΙΣΜΟ

4/04/12

Παρέμβαση ενάντια σε κράτος-αφεντικά-φασίστες σε Νίκαια-Κορυδαλλό & αντιφασιστική πορεία στις 7/4

ΝΑ ΣΥΝΤΡΙΨΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΥΠΟΣΤΥΛΩΜΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΕΚΦΑΣΙΣΜΟΥ
ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΕΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ
ΝΑ ΔΥΝΑΜΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΑΤΟΜΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

Το πρωί του Σαββάτου 31/3 έγινε μαζικό μοίρασμα κειμένου και αφισοκόλληση σε κεντρικούς δρόμους και πλατείες του Κορυδαλλού και της Νίκαιας σχετικά με την αντιφασιστική πορεία που καλείται το επόμενο Σάββατο στις 12.00 το μεσημέρι, στις ίδιες περιοχές. Περισσότεροι από 100 σύντροφοι και συντρόφισσες μοίρασαν περισσότερα από 3000 χιλιάδες κείμενα ενώ κολλήθηκαν και εκατοντάδες αφίσες.

το διασυλλογικό κείμενο που μοιράζεται σε 10.000 αντίτυπα

Η παρέμβαση αποτελεί μέρος της συντονισμένης κίνησης 10 αυτοοργανωμένων, ακηδεμόνευτων και αγωνιστικών εγχειρημάτων και συλλογικοτήτων από τις περιοχές της Δυτικής Αθήνας και του Πειραιά ενάντια στη συστημική προώθηση του κοινωνικού εκφασισμού εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης, ενάντια σε κράτος, αφεντικά, φασίστες.

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΑΝΟΙΓΕΙ ΠΡΟΧΩΡΩΝΤΑΣ


ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΕ ΝΙΚΑΙΑ - ΚΟΡΥΔΑΛΛΟ
ΣΑΒΒΑΤΟ 7 ΑΠΡΙΛΙΟΥ, 12.00
ΠΛ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ (ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ)

Αγρός (Ίλιον-πάρκο Τρίτση)
Θερσίτης (Ίλιον)
Μπλόκο στην Εξουσία (Νίκαια)
κατάληψη Παπουτσάδικο (Χαϊδάρι)
Ρεσάλτο (Κερατσίνι)
κατάληψη Σινιάλο (Αιγάλεω)
DeStato (Πέραμα)
Pasamontaña (Κορυδαλλός)
αναρχική ομάδα Πειραιά
αντιφασίστες/τριες από το Περιστέρι

4/03/12

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους 3 κατηγορούμενους για την εκδίωξη του προέδρου της ΓΣΕΕ Παναγόπουλου από την απεργιακή συγκέντρωση της 5/3/10


 ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
στα δικαστήρια της Ευελπίδων
ΤΕΤΑΡΤΗ 4 ΑΠΡΙΛΙΟΥ, 9.00

Κείμενο των 3 συντρόφων που κατηγορούνται:

Στις 4 Απριλίου 2012 οι Ν.Μ., Δ.Β. και Κ.Π. καλούμαστε στα δικαστήρια της πρώην σχολής Ευελπίδων να δικαστούμε για την εκδίωξη του επαγγελματία εργατοπατέρα, επίδοξου βουλευτή και υπάλληλου του ΣΕΒ Παναγόπουλου από την απεργιακή συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στις 5 Μαρτίου 2010 στο Σύνταγμα.

Κατά τη διάρκεια της απεργιακής συγκέντρωσης ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Παναγόπουλος εκδιώκεται από τους απεργούς και υπό την προστασία των ΜΑΤ βρίσκει καταφύγιο εκεί που φιλοδοξεί να μπει, δηλαδή στο κοινοβούλιο. Τις επόμενες ημέρες φωτογραφιζόμαστε από τα παπαγαλάκια της ασφάλειας (Τριανταφυλλόπουλο, Γ. Σουλιώτη κ.α.), ως υπαίτιοι για το "εργατικό ατύχημα" που συνέβη στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ Παναγόπουλο στο απεργιακό συλλαλητήριο της 5ης Μαρτίου και καλούμαστε ως «ύποπτοι» στη ΓΑΔΑ να απολογηθούμε για τα γεγονότα της απεργιακής συγκέντρωσης. Τα στοιχεία είναι οι κατασκευασμένες καταθέσεις δύο έμμισθων εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ και οι αναγνωρίσεις των μπάτσων της ασφάλειας κράτους και πολιτεύματος, οι οποίοι μας γνωρίζουν εδώ και χρόνια από την διαρκή παρουσία μας στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, από τις απεργίες, τις συγκρούσεις, τις καταλήψεις δημοσίων κτιρίων, τις διαδηλώσεις και κάθε ανατρεπτική δράση. Από την συμμετοχή μας στα σωματεία βάσης, τις αναρχικές συλλογικότητες και συνελεύσεις, τις λαϊκές συνελεύσεις γειτονιών, τα αυτοδιαχειριζόμενα στέκια και καταλήψεις και όλες τις αδιαμεσολάβητες, αντιιεραρχικές, χειραφετημένες, ριζοσπαστικές διαδικασίες αγώνα και οργάνωσης των καταπιεσμένων και των εκμεταλλευόμενων.

Ο εισαγγελέας μας έχει απαγγείλει την εξής κατηγορία:

Απρόκλητες σωματικές βλάβες: Ας μας πει ο Παναγόπουλος τι έχει κάνει, πέρα από το να καλύπτει αφεντικά και εργολάβους, για τους χιλιάδες εργάτες που σακατεύονται καθημερινά στα στρατόπεδα της μισθωτής εργασίας και για τους δεκάδες νεκρούς στο βωμό του κέρδους του κεφαλαίου. Έτσι κι αλλιώς, αποκαλύφθηκε περίτρανα ο ρόλος του μετά τα γεγονότα που ακολούθησαν τη δολοφονική επίθεση σε βάρος της Κωνσταντίνας Κούνεβα, καθώς όλοι αυτοί οι εργατοπατέρες διαπλέκονταν με τους μεγαλοεργολάβους, κάλυπταν με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους το καθεστώς σκλαβιάς και τρομοκρατίας που επικρατεί στους χώρους της δουλειάς, και ειδικότερα στο χώρο του καθαρισμού. Μην ξεχνάμε ότι η εργολαβία καθαρισμού του κτιρίου της ΓΣΕΕ έχει δοθεί σε μία από αυτές τις εταιρείες. Είναι ο Παναγόπουλος που το τελευταίο διάστημα σε κοινές συναντήσεις με τον διατεταγμένο του ΔΝΤ Παπαδήμο και τον πρόεδρο του ΣΕΒ συναίνεσε στο κόψιμο των μισθών και των συντάξεων, στην απελευθέρωση των απολύσεων, στην κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, στο μισθό μαθητείας και σε όλους τους σχεδιασμούς τρόικας, ελληνικού κράτους και κεφαλαίου που στοχεύουν στην αναδιοργάνωση της ελληνικής κοινωνίας και την οδηγούν στην προλεταριοποίηση, την εξαθλίωση και την μιζέρια.

Είναι ο κ. Παναγόπουλος ο πληρωμένος υπάλληλος του καθεστώτος ο οποίος έχει επιφορτιστεί ως πρόεδρος της ΓΣΕΕ να διαφυλάττει με κάθε κόστος (κόστος που πληρώνουν πάντα οι εργαζόμενοι) την κοινωνική ειρήνη, δηλαδή την ειρήνη μεταξύ εκμεταλλευόμενων και εκμεταλλευτών, καταπιεσμένων και καταπιεστών. Μια ειρήνη, την οποία οι κυρίαρχοι εννοούν ότι πρέπει να υφίσταται μόνο από την μεριά των από τα κάτω. Έτσι κι αλλιώς το κράτος και το κεφάλαιο έχουν κηρύξει από καιρό τον πόλεμο στην κοινωνία. Σε αυτόν τον κοινωνικό-ταξικό πόλεμο ο Παναγόπουλος αποτελεί τον έμμισθο υπάλληλο των αφεντικών. Επαγγελματίας συνδικαλιστής, επίδοξος βουλευτής, άξιος αντικαταστάτης του -βουλευτή και πρώην υπουργού- Πρωτόπαππα και του Πολυζωγόπουλου, οι οποίοι ως ανταμοιβή για το ξεπούλημα των εργατικών αγώνων έλαβαν διάφορα κομματικά και κρατικά αξιώματα. Έτσι κι αλλιώς, η ΓΣΕΕ δεν αποτελεί, σε καμία περίπτωση, "συνομοσπονδία εργατών", αλλά μια θυγατρική εταιρεία του ΣΕΒ, η οποία έχει αναλάβει το ρόλο του αναχώματος στις κοινωνικές εκρήξεις και του διαμεσολαβητή για τη νομιμοποίηση των επιταγών των αφεντικών. Το ρόλο της ανέδειξε, γι' ακόμη μια φορά, η εξέγερση του Δεκέμβρη, κατά τη διάρκεια της οποίας η ΓΣΕΕ ακύρωσε προγραμματισμένη της διαδήλωση, ενώ δεν κήρυξε ούτε μια απεργία σε ένδειξη αλληλεγγύης με τους χιλιάδες εξεγερμένους.

Ξεκινώντας από διαφορετικές αφετηρίες και έχοντας κάνει διαφορετικές επιλογές, απέναντι σε αυτή τη πραγματικότητα έχουμε πάρει προ πολλού θέση, θέση μάχης. Μια θέση που ορίζεται είτε από την ταξική μας συνείδησή ως προλετάριοι είτε από την πολιτική μας διαδρομή ως αναρχικοί-αντιεξουσιαστές. Δεν αποδεχόμαστε καμία ειρήνη μεταξύ των κυρίαρχων και των από τα κάτω, για αυτό το λόγο τα τελευταία χρόνια βρεθήκαμε στο δρόμο πάμπολλες φορές. Ήμασταν τον Μάιο & τον Ιούνιο του 2006 και στις 8 Μάρτη 2007 στις φοιτητικές κινητοποιήσεις. Εκφράσαμε την αλληλεγγύη μας τον Απρίλη του 2007 στους εξεγερμένους των ελληνικών φυλακών και συμμετείχαμε τον Ιούνη του 2007 στις κινητοποιήσεις ενάντια στις ρατσιστικές, φασιστικές επιθέσεις κράτους και παρακράτους. Ήμασταν στην εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 που ξέσπασε μετά τη δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου από τον μπάτσο Κορκονέα και βρεθήκαμε ανάμεσα στους εξεγερμένους εργάτες και όχι μόνο, που τη 17η του Δεκέμβρη του 2008, οικειοποιηθήκαν το κεντρικό κτίριο της ΓΣΕΕ και ξεβόλεψαν τον Παναγόπουλο από το πολυτελές γραφείο του και τη δερμάτινη καρέκλα του. Σταθήκαμε δίπλα στους κατοίκους της Κερατέας τον Δεκέμβρη του 2010 ενάντια στη λεηλασία της φύσης και την υποβάθμιση της ζωής τους. Ήμασταν στις απεργιακές διαδηλώσεις και τις συγκρούσεις στις 5 Μαΐου 2010, στις 28 & 29 Ιουνίου 2011, στις 19 & 20 Οκτώβρη 2011, στις 10-11 & 12 Φλεβάρη 2012.

Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε στους αγώνες για την συνολική ανατροπή και την κοινωνική επανάσταση. Στους αγώνες για ένα κόσμο χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση, για ένα κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας.

Ν.Μ. - Δ.Β. - Κ.Π.

Κανένας διαδηλωτής μόνος απέναντι στην καταστολή



H ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ – ΔΕΝ ΦΥΛΑΚΙΖΕΤΑΙ

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΔΙΑΔΗΛΩΤΩΝ ΤΗΣ 12ης ΦΛΕΒΑΡΗ


ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΣΥΝΤΑΓΜΑ, 3 ΑΠΡΙΛΗ, 6 Μ.Μ.