Σχετικά με το χώρο

κείμενο επαναλειτουργίας του χώρου (Ιούνιος 2016) :


ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ


Ο αυτοδιαχειριζόμενος κοινωνικός χώρος Pasamontaña επαναστεγάζεται στην Ξενοφώντος 84. Μετά από έξι χρόνια παρουσίας στον Κορυδαλλό αλλά και στα κεντρικά γεγονότα που απασχολούν την κοινωνία, όλοι οι λόγοι για να συνεχίσουμε είναι εδώ:

• από τη μία, το καθεστώς εξουσίας που διεξάγει ανοιχτό πόλεμο εις βάρος της πλειοψηφίας της κοινωνίας -ειδικά των εργαζομένων και των ανέργων- επιβάλλοντας όλο και χειρότερες συνθήκες ζωής και εργασίας, φτώχεια, ισοπέδωση των κεκτημένων εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, αστυνομοκρατία και ποινικοποίηση των αγώνων, λεηλασία και καταστροφή της φύσης, πολέμους και μίσος μεταξύ των λαών προς όφελος της παγκόσμιας και ντόπιας οικονομικής ελίτ,

• απ' την άλλη, τα καθημερινά αδιέξοδα που μας περικυκλώνουν ασφυκτικά, η μαζική «κατάθλιψη», ο παρτακισμός, η ηττοπάθεια, η προσωπική και συλλογική παραίτηση και ο αυτοκαταστροφικός πόλεμος «όλων εναντίον όλων» που μας κρατάει διαιρεμένους και ακίνδυνους.

Τίποτα δε θα μας κάνει να αποφύγουμε αυτή τη σκληρή προσωπική και κοινωνική πραγματικότητα. Σωτήρες δεν υπάρχουν, κανένα κόμμα, κανένας θεσμός, κανένας “ηγέτης”. Καθένας και καθεμία είναι υπεύθυνος/η για τη μοίρα του. Είμαστε εδώ για να προτείνουμε και να προωθήσουμε την ενότητα και τη μαχητική αλληλεγγύη των λαϊκών τάξεων, έναντι του ανταγωνισμού και της αλληλοσφαγής. Για να συμμετέχουμε σε κάθε μικρή ή μεγάλη μάχη για αξιοπρεπή ζωή αντί της συντριβής μας αμαχητί. Για να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις σήμερα, για μια αυτοοργανωμένη και αυτοδιευθυνόμενη κοινωνία αύριο.

Ενάντια στα εγκληματικά αντικοινωνικά σχέδια της παγκόσμιας και ντόπιας οικονομικής και πολιτικής εξουσίας επάνω στους λαούς του κόσμου, ενάντια στην καταστροφή τη δικιά μας και του τόπου μας, άλλος δρόμος δεν υπάρχει: μόνο ο αυτοοργανωμένος ανιδιοτελής αγώνας για ανατροπή του υπάρχοντος συστήματος εκμετάλλευσης, βασισμένος στα ιδανικά του σεβασμού, της αλληλοβοήθειας και του συλλογικού συμφέροντος θα μπορέσει να μας βγάλει από το αδιέξοδο που έχουμε περιέλθει σαν κοινωνία.


Ο χώρος αναπτύσσει τη λειτουργία του σε δύο επίπεδα.

• το πρώτο, τη δημιουργία δομών αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας όπου ο καθένας και η καθεμία μπορεί να συμμετέχει και να συνεισφέρει (μέχρι στιγμής έχουν λειτουργήσει: ενισχυτική διδασκαλία, μαθήματα γλωσσών και άλλα μαθήματα) και τις αυτοοργανωμένες δραστηριότητες πολιτισμού (κινηματογράφος, μουσική, θεματικά «καφενεία», δανειστική βιβλιοθήκη/ταινιοθήκη).

• το δεύτερο, τη συλλογική -τοπική ή κεντρική- δράση ενάντια σε κάθε πρόβλημα των εργαζομένων, των ανέργων, των συνταξιούχων και των νέων, που συναποφασίζεται στις εβδομαδιαίες συνελεύσεις της συλλογικότητας η οποία έχει και την ευθύνη του χώρου συνολικά.

Ο χώρος λειτουργεί πάνω στις βασικές αρχές του αλληλοσεβασμού και της ισότιμης συμμετοχής, χωρίς ανώτερους ή ειδικούς και χωρίς κανείς να επιβάλλεται σε κανέναν. Παραμένει μακριά από κομματικά συμφέροντα, προσωπικές πολιτικές φιλοδοξίες και γενικότερα έξω από το οικονομικο-πολιτικό σύστημα που βασίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Η ύπαρξη και η λειτουργία του στηρίζεται μόνο σε προσωπικές συνεισφορές και δεν υπάρχει κανένα οικονομικό όφελος για κανέναν. Αποτελεί ένα διαρκές κάλεσμα για ουσιαστική ενεργοποίηση και συμμετοχή.

«κανένα πρόβατο δε σώθηκε ποτέ βελάζοντας»

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ



χάρτης πρόσβασης:



--------

κείμενο παρουσίασης του χώρου (Δεκέμβρης 2010) :

Το Πασαμοντάνια είναι ένας ανοιχτός για όλους κοινωνικός χώρος που λειτουργεί από το Μάη του 2010 στο κέντρο του Κορυδαλλού όταν άνθρωποι απ'τον Κορυδαλλό και τις γύρω περιοχές δημιουργήσαμε ένα σταθερό/μόνιμο χώρο συνάντησης για να γεννιούνται και να στεγάζονται οι επιθυμίες και οι ανάγκες μας.

Βάση του εγχειρήματος είναι η αποβολή των σχέσεων κυριαρχίας, ιεραρχίας και καταναγκασμού και η πρόταση του σεβασμού, της αλληλεγγύης και της ισοτιμίας.

Την ευθύνη για το χώρο έχει η εβδομαδιαία συνέλευση όσων συμφωνούν με τις αρχές του και θέλουν να συμμετέχουν, χωρίς διακρίσεις ή διαχωρισμούς.

Η θεματική στόχευση δε θα μπορούσε παρά να είναι εντελώς ανοιχτή: εκκινεί από όλο το φάσμα των κοινωνικών προβλημάτων, διαπερνά κάθε πτυχή του πολιτισμού που θέλουμε να αφήσουμε πίσω μας, αναζητά νέες σκέψεις και πρακτικές οικοδόμησης κοινωνικών σχέσεων στην κατεύθυνση της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης του κάθε ατόμου και της κοινωνίας συνολικότερα.

Η προσπάθεια φυσικά είναι ανοιχτή στον καθένα αφού ο χώρος δεν αποτελεί ιδιοκτησία μιας συγκεκριμένης ομάδας ανθρώπων αλλά ένα ανοιχτό πεδίο συνεύρεσης και δράσης: ό,τι συμβαίνει “μέσα” στο χώρο παραμένει ανοιχτό ως κοινωνική διεργασία και σαν τέτοιο του δίνει δημόσια διάσταση.

'Οσον αφορά το οικονομικό κομμάτι, η λειτουργία και η ύπαρξη του χώρου βασίζεται στην εθελοντική συνεισφορά όσων συμμετέχουν, ανάλογα με τις δυνατότητες του καθένα και της καθεμίας.

Από τις μουσικές βραδιές και το ελεύθερο σινεμά μέχρι τις ανοιχτές συζητήσεις, το λόγο και τη δράση, προσπαθούμε -άλλοτε όλοι μαζί και άλλοτε σε μικρότερους κύκλους ανθρώπων- να εκφραστούμε με τον τρόπο που εμείς επιλέγουμε.

Πώς λειτουργεί ο χώρος.

Όπως κάθε συλλογική προσπάθεια αυτοδιαχείρισης, η λειτουργία του χώρου στηρίζεται στο σεβασμό κάποιων κοινά και ελεύθερα συμφωνημένων αρχών:

Ισότιμα, χωρίς ανώτερους και ειδικούς, χωρίς πλειοψηφίες και μειοψηφίες, χωρίς κανείς να επιβάλλει τη θέλησή του σε κανέναν.

Γι'αυτό και κάθε βδομάδα στη γενική συνέλευση συν-αποφασίζουμε για κάθε ζήτημα που μας απασχολεί. Πέρα από το διαχειριστικό κομμάτι, η συνέλευση είναι το πεδίο όπου κατατίθενται απόψεις, προτάσεις και σκεπτικά. Η ουσία της ισοτιμίας είναι η εξάλειψη των διακρίσεων μεταξύ μας και όλοι οφείλουν/καλούνται να συμμετέχουν ισότιμα στις αποφάσεις που τους αφορούν. Πέρα από την συνέλευση δημιουργούμε ανοιχτές ομάδες εργασίας (π.χ. Ομάδα προβολών) ή θεματικές ομάδες που ασχολούνται με συγκεκριμένα ζητήματα. Αυτές αλληλεπιδρούν με τη συνέλευση ή διατηρούν αυτόνομο χαρακτήρα αρκεί να μην αντιτίθενται στις γενικές αρχές και τους στόχους του χώρου. Έτσι, για παράδειγμα, όταν κάποιο ζήτημα δεν έχει την καθολική συμφωνία των συμμετεχόντων, αποτελεί κίνηση μόνο των ανθρώπων που δρουν.

Επειδή θεωρούμε ότι ο χώρος δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από κανέναν:

ο χώρος παραμένει μακριά από κομματικά συμφέροντα, προσωπικές πολιτικές φιλοδοξίες και γενικότερα έξω από το σύστημα που βασίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Η λογική που βασίζεται στην αντιπροσώπευση, την ανάθεση και τη διαμεσολάβηση, αναιρεί την ισότιμη συμμετοχή στις αποφάσεις. Θέλοντας να λειτουργούμε με δύναμη την αυτοδιάθεση του κάθε ατόμου αλλά και να μη χρησιμοποιηθούμε προς όφελος κανενός δε θα μπορούσαμε να έχουμε σχέση με πολιτικές ή κομματικές σκοπιμότητες. Εδώ στηριζόμαστε στην οικειοθελή ατομική πρωτοβουλία και την ανάληψη της προσωπικής ευθύνης. Όλοι είμαστε υπεύθυνοι για το χώρο και τη λειτουργία του κι ο καθένας γι'αυτό που κάθε φορά αναλαμβάνει.

δεν υπάρχει κανένα οικονομικό όφελος για κανέναν.

Ολόκληρο το υπάρχον κοινωνικό οικοδόμημα βασίζεται στο πολυπόθητο “κέρδος με κάθε μέσο”. Η επιλογή να λειτουργούμε χωρίς κέρδος μας δίνει τη δυνατότητα να αναπτύσσουμε μη εμπορευματικές σχέσεις μεταξύ μας και να μην αναπαράγουμε ένα σύστημα βασισμένο στη χρηματική αξία. Έτσι, ότι υπάρχει στο χώρο διανέμεται ελεύθερα. Τα έξοδα (νοίκι, φως, νερό κλπ.) καλύπτονται από εθελοντικές συνεισφορές των ανθρώπων που συμμετέχουν, ανάλογα με τις δυνατότητές του καθένα και της καθεμιας.

και γιατί όλο αυτό;

Ο χώρος προέκυψε από την κοινή επιθυμία και επιλογή μας να προωθήσουμε και να κάνουμε πράξη μια άλλη αντίληψη για τις κοινωνικές σχέσεις και την κοινωνική οργάνωση. Να υπάρχει ένας χώρος συνάντησης όσων ασφυκτιούν μέσα στο υπάρχον κοινωνικό πλαίσιο, όσων αγανακτούν μην μπορώντας να ορίσουν οι ίδιοι το παρόν και το μέλλον τους, όσων αμφισβητούν τις κυρίαρχες δομές και αντιλήψεις. Ένας χώρος που να λειτουργεί υποβοηθητικά στην ανάπτυξη συλλογικών διαδικασιών/δράσεων/παρεμβάσεων και να στοχεύει στην ουσιαστική ενεργοποίηση του καθένα, αφού θεωρούμε ότι μόνο αυτή μπορεί να ανατρέψει το χρεωκοπημένο πολιτικό και οικονομικό μοντέλο οργάνωσης της κοινωνικής ζωής -που έχει φέρει τα μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού στη σημερινή τους κατάσταση.

Το άνοιγμα του χώρου συμπίπτει χρονικά με την απαρχή μιας μακριάς, μεταβατικής περιόδου -έκτακτης ανάγκης- για το σύνολο του κόσμου που μέχρι τώρα γνωρίζαμε. Η εποχή της “ανάπτυξης” τελειώνει μαζί με τα ιδεολογήματά και τις αυταπάτες που προωθούσε. Η αυξανόμενη ένταση της επίθεσης της οικονομικής και πολιτικής ελίτ ενάντια στα υπόλοιπα κοινωνικά κομμάτια οδηγεί στη γενικευμένη διόγκωση των κοινωνικών προβλημάτων, την όξυνση των κοινωνικών ανταγωνισμών, αλλά και τη μεγαλύτερη απαξίωση του υπάρχοντος συστήματος διαχείρισης της κοινωνικής ζωής. Η νέα κοινωνική πραγματικότητα διαμορφώνεται υπό τη σκιά της νέας οικονομικής κρίσης που αποκαλύπτει όλο και περισσότερο την κρίση του συστήματος σε όλα τα επίπεδα.

Όμως την ίδια στιγμή που οι κυρίαρχοι χρησιμοποιούν την προβληματική αυτή κατάσταση για να αναδιοργανώσουν ριζικά και να ισχυροποιήσουν το ξοφλημένο τους σύστημά, μια κίνηση από-τα-κάτω κομμάτια αυτής της κοινωνίας αυτο-οργανώνεται και δημιουργεί κοινότητες αγώνα που αναπτύσσουν σχέσεις αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας για να διαρρήξουν την καπιταλιστική οικονομική, πολιτική και κοινωνική βαρβαρότητα που μας έχουν επιβάλλει. Θεωρώντας την προσπάθειά μας κομμάτι της συνολικότερης αυτής κίνησης και σ'αυτό το νέο κοινωνικό πλαίσιο, η στόχευση και η λειτουργία ενός τέτοιου χώρου διαμορφώνεται περισσότερο επιτακτικά στην κατεύθυνση της δημιουργίας εγχειρημάτων ουσιαστικής αλληλουποστήριξης και αλληλοβοήθειας που αργά ή γρήγορα θα καταστούν ζωτικής σημασίας: θα φέρνουν κοντά όσους δέχονται την επίθεση της κυριαρχίας, θα υπερασπίζονται όλο το φάσμα των κοινωνικών αναγκών και θα συγκρούονται με τη γενικευμένη βαρβαρότητα που επικρατεί.

Επειδή πλέον δεν υπομονούμε, δεν υπομένουμε και δεν ανεχόμαστε άλλα παιχνίδια στις πλάτες μας, δεν εμπιστευόμαστε κανέναν να αποφασίζει για μας χωρίς εμάς. Παίρνουμε τη ζωη και την κατάσταση στα χέρια μας. Αντιπαραθέτουμε στο ατομικό βόλεμα τις συλλογικές διαδικασίες και απαντήσεις. Ξεκινώντας από τα μικρά, από τα καθημερινά μέχρι τα μεγάλα. Η λειτουργία αυτού του χώρου αποτελεί ένα κομμάτι αυτής της προσπάθειας, είναι στοίχημα, πείραμα και ταυτόχρονα πρόταση.

Ένα διαρκώς ανοιχτό κάλεσμα για ουσιαστική ενεργοποίηση και συμμετοχή.