Στις 15/9 η κατάληψη Κούβελου στο Μαρούσι δέχτηκε βραδινή εμπρηστική επίθεση, προφανώς από παρακρατικές ομάδες. Η κατάληψη που λειτουργεί από τον Απρίλη του 2010 είναι ακόμα ένα κοινωνικό αγκάθι στην προσπάθεια των κυρίαρχων να επιβάλλουν την απόλυτη σιωπή και την αμαχητί υποταγή στα σχέδιά τους. Οι αυτοδιαχειριζόμενοι κοινωνικοί και πολιτικοί χώροι ως τέτοιοι είναι διαρκώς στο στόχαστρο του κράτους που, άλλοτε ως επίσημη κατασταλτική δύναμη και άλλοτε χρησιμοποιώντας τα παρακρατικά νεοφασιστικά πιόνια, επιχειρεί τακτικά επιθέσεις.
Στο νέο ρευστό κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο που διαμορφώνεται καθημερινά κάθε φωνή που θα υψώνεται πέρα από τα επιτρεπόμενα δημοκρατικά όρια θα χτυπιέται (όπως ήδη συμβαίνει). Ακόμα περισσότερο θα προωθείται λυσσαλέα η διαίρεση μεταξύ των από-κάτω-της κοινωνικής ιεραρχίας: εθνικιστική προπαγάνδα, ρατσιστικά πογκρόμ, ενδοταξικές συγκρούσεις, ακραίος χουλιγκανισμός, όλοι εναντίον όλων.
Όμως η ισχυρή συνείδηση και η συντροφική αλληλεγγύη θα δυναμώνουν τα εγχειρήματα μας: "η φωτιά, μπορει να προκάλεσε υλικές φθορές αλλά δυνάμωσε τη θέλησή μας και την αποφασιστικότητά μας για συνέχιση του αγώνα μας..."
Όμως η ισχυρή συνείδηση και η συντροφική αλληλεγγύη θα δυναμώνουν τα εγχειρήματα μας: "η φωτιά, μπορει να προκάλεσε υλικές φθορές αλλά δυνάμωσε τη θέλησή μας και την αποφασιστικότητά μας για συνέχιση του αγώνα μας..."
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΠΑΥΛΗΣ ΚΟΥΒΕΛΟΥ
