«Ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος μοιάζει να αποφεύγει να καταπιαστεί με το
φλέγον ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης, το οποίο είναι απόρροια μιας
σταθερά επιδεινούμενης παγκόσμιας οικονομικής, πολιτικής και – πάνω απ’
όλα – ηθικής κρίσης. Μετανάστες από διάφορα μέρη του κόσμου, οι οποίοι
προσπαθούν να βρουν διέξοδο προς τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
αντιμετωπίζονται παραδοσιακά ως πολίτες «Β’ κατηγορίας». Η αλήθεια είναι
πως δεν έχω να προτείνω κάποια λύση πάνω στο συγκεκριμένο πρόβλημα,
ωστόσο η σφοδρή μου επιθυμία να καταπιαστώ με το θέμα της μετανάστευσης
με ενέπνευσε να γυρίσω αυτή την – όπως και να το κάνουμε – όχι και τόσο
ρεαλιστική ταινία.»
νικημένοι αντιήρωες, εκκεντρικό χιούμορ, κυνικοί διάλογοι...
...ανιδιοτέλεια, αλληλεγγύη, αλληλοβοήθεια.
