23 Ιούλη 2010: 14 χρόνια από την κρατική δολοφονία του Χριστόφορου Μαρίνου
"να θυμηθούμε την πανάρχαια ανελέητη κρατική βία που επεφύλαξε τη φυσική εξόντωση σε έναν αποφασισμένο αρνητή της και να τιμήσουμε τον άνθρωπο που θα μας υπενθυμίζει ανεξίτηλα με τη λάμψη της ατομικής εξέγερσης, ότι το όνειρο κι ο πόθος για την ανατροπή αυτού του αποκρουστικού κόσμου συνεχίζει να νοηματοδοτεί και να σαγηνεύει μέχρις εσχάτων την ανθρώπινη ύπαρξη σε πείσμα των κυνικών και αλαζονικών διαχειριστών του, αλλά και των πρόθυμων υπηκόων τους.
Σήμερα, στην εποχή της αιματοβαμμένης νεοταξικής στρατηγικής της αστάθειας, του γενικευμένου παγκόσμιου πολέμου με πρόσχημα την «τρομοκρατία», της πραγματικής τρομοκρατίας του πολυεθνικού κεφαλαίου που επιβάλλει την ανεργία, την ανασφάλεια, την ακρίβεια και την αστυνομική διαχείριση των ταξικών αντιστάσεων, όπου αυτό που προβάλλει ως αντίσταση περιορίζεται συχνά στα όρια μιας παρωχημένης κρατικοδίαιτης αριστερής αντιπολίτευσης, μια δεκαετία αγώνων με τους οποίους συνδέθηκε ο Χριστόφορος Μαρίνος εξακολουθεί να συνεισφέρει παραδειγματικά, στην επιμονή όσων δεν εφησυχάζουν και εξακολουθούν να αναζητούν δρόμους και τρόπους για να διεκπεραιώσουν σωστά τη συγκρουσιακή τους σχέση με τους βιαστές της ανθρώπινης ελευθερίας.
Στο μεταξύ, ας μη μοιρολογεί κανένας το νεκρό αγωνιστή για το τέλος του. Ακριβώς επειδή, όπως γράφτηκε κάποια στιγμή, έζησε τη ζωή του μέχρι το τέλος με τον τρόπο που διατεινόταν ότι έπρεπε να ζει κανείς. Την υπόλοιπη του την πήραν δεν τους τη χάρισε. Σε αυτό το έργο ήταν πρωταγωνιστής."
ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟ ΜΑΡΙΝΟ
(από κείμενο παρέμβασης έξω απ'το πλοίο "Πήγασος", 23 Ιούλη 2006)
