11/03/12

Τετάρτη 7/11, 10.30: Τοπική Απεργιακή Συγκέντρωση

2,5 χρόνια μετά τα πρώτα μέτρα μαζικής υποτίμησης με πρόσχημα τον μπαμπούλα του χρέους, η Ελλάδα έχει γίνει παράδεισος για τους επιχειρηματικούς ομίλους, τους βιομήχανους και τους μεγαλοεργοδότες, και κόλαση για την πλειοψηφία του κόσμου που βλέπει τη ζωή του να ισοπεδώνεται. Η “εσωτερική υποτίμηση” που επεδίωκαν για χρόνια τα ντόπια και ξένα αφεντικά σήμανε μειώσεις μισθών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, μειώσεις συντάξεων, κατάργηση 13ου/14ου μισθού, μείωση του κατώτατου μισθού στον ιδιωτικό τομέα στα 586ευρώ μεικτά (για τους κάτω των 25 στα 510ευρώ), περικοπές σε υγεία, παιδεία, πρόνοια, μειώσεις στα επιδόματα ανεργίας από τα 460 στα 360, κατάργηση του αφορολόγητου των 12.000 ευρώ. 
 
Έχουν ήδη πετύχει μισθούς πείνας, (επίσημη) ανεργία πάνω από 25%, διάλυση των μικρών επιχειρήσεων προς όφελος των συγκεντροποιημένων μεγακαταστημάτων, κατάρρευση κοινωνικών δομών όπως η Υγεία, η Παιδεία και η Πρόνοια, σχολεία και πανεπιστήμια σε ρότα ιδιωτικοποήσεων, λεηλασία της δημόσιας περιουσίας και παράδοση των κοινωνικών αγαθών (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ) στο μεγάλο κεφάλαιο. Απομένει το τελειωτικό χτύπημα: νέες μειώσεις μισθών σε Δημόσιο και Ιδιωτικό, νέα μείωση του κατώτατου μισθού (άρα και όλων των υπόλοιπων) με απευθείας υπουργική απόφαση (!), νέες περικοπές συντάξεων ακόμα και των 300ευρώ, πλήρης κατάργηση και του κουτσουρεμένου “επιδόματος” που αντικατέστησε τον 13ο και 14ο μισθό, κατάργηση 3ετιών και αποζημιώσεων απόλυσης στον Ιδιωτικό τομέα, νέες περικοπές σε υγεία παιδεία, προνοιακά επιδόματα.

Κάπως έτσι θα μπεί ταφόπλακα για μας και θα ανοίξει ο δρόμος για το κερδοφόρο επιχειρηματικό παιχνίδι της “ανάπτυξης” πάνω στις πλάτες των εργαζομένων και των ανέργων. Με μισθούς 250 ευρώ χωρίς εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, με εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους να παρακαλάνε για δουλειά χωρίς όρους, η κοινωνική πλειοψηφία θα υποταχθεί σε μια μειοψηφική οικονομική ελίτ και τους παρατρεχάμενούς της. Το κοινωνικό νεκροταφείο που επιβάλλουν στηρίζεται στον καθημερινό Φόβο της ανεργίας, της πείνας και της τιμωρίας, ενώ οι αυταπάτες που καλλιεργούνται επιστημονικά από τα τσιράκια των Media των τραπεζιτών ελπίζουν να κρατήσουν την κοινωνία “σε τάξη”. Από κοντά -και με το αζημείωτο- θα προσφέρουν τις υπηρεσίες τους οι σύγχρονοι φασίστες που προωθούν την αλληλοσφαγή των φτωχών και τη συνεργασία των Τάξεων, πολεμώντας στο πλάϊ -και με τις πλάτες- των Σωμάτων Ασφαλείας τον κόσμο του αγώνα και της αντίστασης.

Η λύση βρίσκεται μόνο στα δικά μας χέρια. Να οργανωθούμε σε κάθε γειτονιά φτιάχνοντας σχέσεις αλληλεγγύης και δικές μας αυτόνομες δομές αλληλοβοήθειας, χωρίς κρατικές ή επιχειρηματικές βοήθειες, μακριά από κομματικά συμφέροντα, πουλημένους εργατοπατέρες και νέους ηγέτες-σωτήρες. Να συμμετέχουμε ενεργά σε κάθε μικρό ή μεγάλο αγώνα. Να χτίσουμε ξανά την ενότητα των εργαζομένων και των ανέργων ανεξάρτητα από καταγωγή, φύλο, τομέα. 
 
Εμείς που παράγουμε τα κέρδη των αφεντικών παίρνοντας (;) μισθούς που ποτέ δε φτάνουν. Εμείς που παράγουμε εδώ και χρόνια τον πλούτο με την εργασία μας. Εμείς που έχουμε φάει τη ζωή μας πάνω από εφημερίδες, σε συνεντεύξεις για δουλειά, στις ουρές του ΟΑΕΔ, σερβίροντας φαγητό, οδηγώντας μηχανάκια, διπλώνοντας ρούχα, απαντώντας τηλέφωνα. Εμείς που δε ρουφιανέψαμε στο αφεντικό, που διεκδικήσαμε τα δεδουλευμένα, που δε βλέπουμε ως εχθρούς αυτούς που τραβάνε τα ίδια ζόρια απ'όπου κι αν κατάγονται. νας ολόκληρος κόσμος που χτίζει στα συντρίμμια του σήμερα την ελπίδα του αύριο.


ΑΝ ΔΕ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ, ΘΑ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΗΤΤΑ

ΤΕΛΟΣ ΣΤΟ ΦΟΒΟ - ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ


Δυτικό Πέρασμα   -   μαθητές/-τριες