[Νέα Ημερομηνία] Προβολή ντοκιμαντέρ "Καινούργιος Ουρανός"

Με αφορμή την 8η Μάρτη - Διεθνή Ημέρα Γυναικών, μέρα μνήμης, αντίστασης και αγώνα, την Παρασκευή 21 Μαρτίου στις 20:00 στον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο Pasamontaña θα προβληθεί το ντοκιμαντέρ "Καινούργιος Ουρανός -  Οι γυναίκες στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας" δημιουργία της ομάδας "Συλλογική Μνήμη" για την ιστορία των μαχητριών στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Μετά την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση όπου θα μιλήσουν μέλη της οικογένειας της μαχήτριας Ελένη Μακρυνιώτη Τραγγανίδα (Μυρτιάς) και μέλος της ομάδας "Συλλογική Μνήμη".

Περίληψη

Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας τον Φλεβάρη του 1945 ξεκινάει η περίοδος της Λευκής Τρομοκρατίας. Χιλιάδες αγωνίστριες και αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, καθώς και οι οικογένειές τους κυνηγιούνται από κρατικούς και παρακρατικούς σχηματισμούς. Εμπρησμοί σπιτιών, βιασμοί, ξυλοδαρμοί, δολοφονίες, φυλακίσεις και εξορίες δημιουργούν έναν ασφυκτικό κλοιό εξωθώντας τους καταδιωκόμενους να ανέβουν στο βουνό συγκροτώντας εκεί ομάδες, οι οποίες θα αποτελέσουν τη μαγιά του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ).

Πρόκειται για έναν επαναστατικό στρατό, όπου οι γυναίκες συμμετέχουν μαζικά και ουσιαστικά, από τις μάχες μέχρι την ισότιμη λήψη αποφάσεων. Νέες κοπέλες κυρίως από αγροτικές περιοχές, μεγαλωμένες στο περιβάλλον της ελληνικής επαρχίας και της υπαίθρου, έχοντας όμως την παρακαταθήκη των αγώνων της Κατοχής συμμετέχουν και χειραφετούνται μέσα από τον αγώνα του ΔΣΕ.

Στο ντοκιμαντέρ Καινούργιος Ουρανός οι μαχήτριες του ΔΣΕ αφηγούνται. Γυναίκες διωκόμενες, γυναίκες που συνειδητά επιλέγουν να πολεμήσουν, γυναίκες επιστρατευμένες, συνθέτουν το βιωματικό ψηφιδωτό ενός εμφυλίου πολέμου. Ενός πολέμου που εμπεριέχει την οδύνη, αλλά και την αυταπάρνηση και την ελπίδα της εφόδου προς τον ουρανό.

Συντελεστές

Έρευνα - Σενάριο: Γιάννης Ξύδας
Σκηνοθεσία: Γιάννης Ξύδας - Τάσος Κωνσταντόπουλος
Διεύθυνση φωτογραφίας: Χρήστος Πανάγος, Αλέξανδρος Αριστόπουλος
Μοντάζ: Τάσος Κωνσταντόπουλος
Κάμερα: Αλέξανδρος Αριστόπουλος, Χρήστος Πανάγος, Ξενοφώντας Βαρδαρός, Malte C. Vob
Χειριστής drone: Χρήστος Πανάγος
Επεξεργασία ήχου - Μιξάζ: Αντρέας Γκόβας
Color Grading: Χρήστος Πανάγος
Μουσική τίτλων αρχής - Απαγγελία: Θάνος Μικρούτσικος
Μουσική επένδυση: Κωσταντής Πιστιόλης
Τραγούδι: Ειρήνη Κωνσταντίνου
Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Σέβη Σαλαγιάννη
Δημιουργία - διαχείριση site: Πέτρος Στεργίου
Βοηθοί Παραγωγής: Μαρία Τσαγκαράκη, Χριστίνα Κονιάλη, Θοδωρής Μπουγάτσιας
Μεταφράσεις - Υποτιτλισμός: Ηλίας Διάμεσης
Φωτογραφία - Κολάζ: Αλίνα Λέφα

Παραγωγή Ομάδα ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΜΝΗΜΗ

 

 

Αναβάλλεται η προβολή ντοκιμαντέρ "Καινούργιος Ουρανός"

Αναβολή της προβολής του ντοκιμαντέρ Καινούργιος Ουρανός λόγω των διαδηλώσεων για τα Τέμπη. Νέα ημερομηνία θα ανακοινωθεί σύντομα. Η θέση μας είναι στο δρόμο.

Όλοι/ες στις διαδηλώσεις.
Παρασκευή 5/3, 19.00 Σύνταγμα.

Προβολή ντοκιμαντέρ "Καινούργιος Ουρανός"

Με αφορμή την 8η Μάρτη - Διεθνή Ημέρα Γυναικών, μέρα μνήμης, αντίστασης και αγώνα, την Παρασκευή 7 Μαρτίου στις 20:00 στον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο Pasamontaña θα προβληθεί το ντοκιμαντέρ "Καινούργιος Ουρανός -  Οι γυναίκες στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας" δημιουργία της ομάδας "Συλλογική Μνήμη" για την ιστορία των μαχητριών στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Στην εκδήλωση θα μιλήσουν μέλη της οικογένειας της μαχήτριας Ελένη Μακρυνιώτη Τραγγανίδα (Μυρτιάς) και μέλος της ομάδας "Συλλογική Μνήμη". 

Περίληψη

Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας τον Φλεβάρη του 1945 ξεκινάει η περίοδος της Λευκής Τρομοκρατίας. Χιλιάδες αγωνίστριες και αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, καθώς και οι οικογένειές τους κυνηγιούνται από κρατικούς και παρακρατικούς σχηματισμούς. Εμπρησμοί σπιτιών, βιασμοί, ξυλοδαρμοί, δολοφονίες, φυλακίσεις και εξορίες δημιουργούν έναν ασφυκτικό κλοιό εξωθώντας τους καταδιωκόμενους να ανέβουν στο βουνό συγκροτώντας εκεί ομάδες, οι οποίες θα αποτελέσουν τη μαγιά του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ).

Πρόκειται για έναν επαναστατικό στρατό, όπου οι γυναίκες συμμετέχουν μαζικά και ουσιαστικά, από τις μάχες μέχρι την ισότιμη λήψη αποφάσεων. Νέες κοπέλες κυρίως από αγροτικές περιοχές, μεγαλωμένες στο περιβάλλον της ελληνικής επαρχίας και της υπαίθρου, έχοντας όμως την παρακαταθήκη των αγώνων της Κατοχής συμμετέχουν και χειραφετούνται μέσα από τον αγώνα του ΔΣΕ.

Στο ντοκιμαντέρ Καινούργιος Ουρανός οι μαχήτριες του ΔΣΕ αφηγούνται. Γυναίκες διωκόμενες, γυναίκες που συνειδητά επιλέγουν να πολεμήσουν, γυναίκες επιστρατευμένες, συνθέτουν το βιωματικό ψηφιδωτό ενός εμφυλίου πολέμου. Ενός πολέμου που εμπεριέχει την οδύνη, αλλά και την αυταπάρνηση και την ελπίδα της εφόδου προς τον ουρανό.

Συντελεστές

Έρευνα - Σενάριο Γιάννης Ξύδας
Σκηνοθεσία Γιάννης Ξύδας - Τάσος Κωνσταντόπουλος
Διεύθυνση φωτογραφίας Χρήστος Πανάγος, Αλέξανδρος Αριστόπουλος
Μοντάζ Τάσος Κωνσταντόπουλος
Κάμερα Αλέξανδρος Αριστόπουλος, Χρήστος Πανάγος, Ξενοφώντας Βαρδαρός, Malte C. Vob
Χειριστής drone Χρήστος Πανάγος
Επεξεργασία ήχου - Μιξάζ Αντρέας Γκόβας
Color Grading Χρήστος Πανάγος
Μουσική τίτλων αρχής - Απαγγελία Θάνος Μικρούτσικος
Μουσική επένδυση Κωσταντής Πιστιόλης
Τραγούδι Ειρήνη Κωνσταντίνου
Υπεύθυνη Επικοινωνίας Σέβη Σαλαγιάννη
Δημιουργία - διαχείριση site Πέτρος Στεργίου
Βοηθοί Παραγωγής Μαρία Τσαγκαράκη, Χριστίνα Κονιάλη, Θοδωρής Μπουγάτσιας
Μεταφράσεις - Υποτιτλισμός Ηλίας Διάμεσης
Φωτογραφία - Κολάζ Αλίνα Λέφα

Παραγωγή Ομάδα ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΜΝΗΜΗ

 

 

Συνάντηση μνήμης για την Ειρήνη Πλούμπη

 

Τη Δευτέρα 13 Γενάρη στις 21:00 θα γίνει στον αυτοδιαχειριζόμενο κοινωνικό χώρο Pasamontaña συνάντηση τιμής και μνήμης για τη φίλη, συνοδοιπόρο και συντρόφισσα Ειρήνη Πλούμπη που γνωρίσαμε μέσα από την αλληλεγγύη, τους αγώνες και την καθημερινότητα, στους δρόμους, στις πλατείες, στη γειτονιά.

Η Ειρήνη έφυγε απ' τον κόσμο στις 29 Δεκέμβρη του 2021,
όμως η μνήμη και η παρακαταθήκη της δε θα φύγει ποτέ.

Καλούμε όλους και όλες να συναντηθούμε, να μιλήσουμε,
να θυμηθούμε και να την τιμήσουμε.

Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος
Pasamontaña

Ξενοφώντος 84 Κορυδαλλός

(2 στενά από την πλατεία Ελευθερίας)

https://maps.app.goo.gl/dZ5tAZ4s5VbqZ85F8

Αποχαιρετισμός σ' έναν παλιό σύντροφο.

Κείμενο συντρόφισσας μας:

Μια πενιχρή μπαλάντα - Τάσος Ταγκούλης, 9/10/2024

Ο Τάσος που γνώρισα σίγουρα δε θα ήθελε να υπερισχύσει το θυμικό μας. Ο ίδιος κατάπινε το συναίσθημα, για να χρησιμέψει στην πράξη. Θεωρώ ότι πρέπει να υπενθυμιστούν 4 ξεχωριστές πλευρές του, εκ μέρους όσων τον ζήσαμε πολλά χρόνια ή λίγες στιγμές.

Ως Μαθητής, καμάρι της αυστηρής φιλολόγου του: η κριτική ικανότητα του ξεπερνούσε την ηλικία του και τα ενδιαφέροντα του απλώνονταν σε μεγάλη ευρύτητα: μουσική, αρχαιογνωσία, κινηματογράφος, κοινωνικό & πολιτικό γίγνεσθαι, όχι μόνο θεωρητικά, μα και συμμετέχοντας.

Στο Πολυκλαδικό Λύκειο Κορυδαλλού, προσανατολισμός στον κλάδο καλών τεχνών, μετά ο πόθος για τη σχολή Σταυράκου.

Νεαρή ηλικία

Όταν στήναμε το βιβλιοπωλείο Νηπενθή, ο Τάσος προσπάθησε όσο τον βοηθούσαν οι δυνάμεις του να στηρίξει το εγχείρημα:

μέλημα του η διάδοση της μουσικής του Άσιμου, τον οποίο είχε ζήσει ως ανήσυχος έφηβος. Ήθελε ακριβώς, όπως ηχογραφήθηκαν οι λεγόμενες παράνομες κασέτες, έτσι, όσο είναι δυνατόν, να μετεγγράφουμε με μήτρες τις ορίτζιναλ που κατείχε.

Αλλά και σε καιρούς που δεν υπήρχε διαδίκτυο συνέβαλε στη διάδοση της αντίπερα μουσικής σκηνής στη συνοικία. Οι γνώσεις του στην ποίηση και τη φιλοσοφία ευρύτατες, καθώς ενημερωνόταν διαρκώς:

έτσι πρότεινε και δόθηκε το όνομα Νηπενθή στον κοινωνικοπολιτικό χώρο στον Κορυδαλλό από την ομώνυμη συλλογή του Καρυωτάκη. Φιλοτεχνούσε μοναδικά αφίσες, συνέβαλε στην αντιπληροφόρηση, επέλεγε βιβλία με οξυδέρκεια.

Θα κλείσω με την αυστηρότητα, τον απότομο τρόπο που αντιμετώπιζε κάποιους ανθρώπους & τον φαινομενικά ερμητικό χαρακτήρα του: Στον Τάσο δεν άρεσε η χλιαρότητα, το δήθεν, η επίκληση σε ιδεολογίες, οι συμβάσεις, οπότε φάνταζε πρόκληση η συμπεριφορά του όταν στηλίτευε τις μετριότητες, την ασυνέπεια, τον τυχοδιωκτισμό. Εξοργιζόταν, όταν θεωρούσε ότι ο κοινωνικός χώρος κινδύνευε από έλλειψη συγκρότησης, σύγχυση ιδεών & θέσεων, πιθανότητα ουσιών, φανατισμό, οπαδισμό, μεροληψία. Αντίθετα τον συνάρπαζε η ξεκάθαρη ματιά & τοποθέτηση, η διαθεσιμότητα για δράση, η συνέπεια, η διαρκής ενημέρωση, η εντιμότητα, η αποστασιοποίηση από τα γεγονότα για να φανούν οι αποχρώσεις, το νέο, το προχώρημα.

Οι Σιτουασιονιστές, οι Μπίτνικς, ο Αρτώ, παράλληλα με τον Στίρνερ, τον Καμί και τα παντοειδή ερεθίσματα που έδωσες σε όσους ανθρώπους συναναστράφηκες & με όποιον τρόπο, ήταν το αντίδωρο για την όποια τυχόν πίεση ή βάρος έδινες παρά τη θέληση σου, με τη χωρίς αναπαμό ιδιαιτερότητα της φυσιολογίας σου.

"Ανήκουμε σε αυτή την κοινωνία στο βαθμό που στεκόμαστε απέναντί της", μοτίβο σου.

Μιας πολιτείας, η οποία είχε δεκαετίες τον εγκλεισμό, την εκτόπιση και την καταστολή ως θεραπεία της ψυχικής υγείας και μετά η επιβίωση να αναζητείται με πενιχρό επίδομα.

Επίλογος, Σαν Πρόλογος

[Ας σε συντροφεύει ο ξεχωριστός σου Καρυωτάκης, μεταφράζοντας επίσης αγαπημένον σου poète maudit στον Πρόλογο της συλλογής του Νηπενθή πριν από 100 χρόνια]

ΣΑΝ ΠΡΟΛΟΓΟΣ

[πεζή μετάφραση του ποιήματος "La voix", από τη συλλογή ΝΗΠΕΝΘΗ]

Ἡ κούνια μου ἀκουμποῦσε στὴ βιβλιοθήκη, Βαβὴλ σκοτεινόν, ὅπου μυθιστόρημα, ἐπιστήμη, μυθολογία, τὰ πάντα, ἡ λατινικὴ τέφρα καὶ ἡ ἑλληνικὴ σκόνη, ἀνακατευόσαντε. Δὲν ἤμουν μεγαλύτερος ἀπὸ ἕνα βιβλίο.

Δυὸ φωνὲς μοῦ μιλοῦσαν. Ἡ πρώτη, ὕπουλη καὶ σταθερή, ἔλεγε: «Ἡ Γῆ εἶναι ἕνα γλύκισμα ὡραῖο· μπορῶ (καὶ ἡ εὐχαρίστησή σου θά ῾ναι τότε χωρὶς τέλος!) νὰ σοῦ δώσω μίαν ὄρεξη παρόμοια μεγάλη». Καὶ ἡ δεύτερη: «Ἔλα! ὤ, ἔλα στὸ ταξίδι τῶν ὀνείρων, πέρα ἀπὸ τὸ δυνατό, πέρα ἀπὸ τὸ γνωρισμένο!».Καὶ ἡ φωνὴ αὐτὴ ἐτραγουδοῦσε ὅπως ὁ ἄνεμος στὶς ἀκρογιαλιές, φάντασμα ποὺ κλαυθμυρίζει καὶ κανεὶς δὲν ξέρει πούθε ἦρθε, ποὺ χαϊδεύει τὸ αὐτὶ κι ὅμως τρομάζει. Σοῦ ἀπάντησα: «Ναί! γλυκιὰ φωνή!».

Ἀπὸ τότε κρατάει αὐτὸ ποὺ μπορεῖ, ἀλίμονο! νὰ εἰπωθεῖ πληγή μου καὶ πεπρωμένο μου. Πίσω ἀπὸ τὶς σκηνοθεσίες τῆς ἀπεράντου ὑπάρξεως, στὸ μελανότερο τῆς ἀβύσσου, βλέπω καθαρὰ κόσμους παράξενους, καί, θῦμα ἐκστατικὸ τῆς ὀξυδέρκειάς μου, σέρνω φίδια ποὺ μοῦ δαγκάνουν τὰ πόδια. Κι ἀπὸ ἐκεῖνο τὸν καιρὸ ἀγαπῶ τόσο τρυφερά, καθὼς οἱ προφῆτες, τὴν ἔρημο καὶ τὴ θάλασσα, γελῶ στὰ πένθη κλαίω στὶς γιορτές, βρίσκω μία γεύση γλυκιὰ στὸ πικρὸ κρασί, νομίζω πολλὲς φορὲς γιὰ ψέματα τὶς ἀλήθειες, καί, μὲ τὰ μάτια στὸν οὐρανό, πέφτω σὲ γκρεμούς.

Ἀλλὰ ἡ Φωνὴ μὲ παρηγορεῖ καὶ λέει: «Κράτησε τὰ ὄνειρά σου· οἱ συνετοὶ δὲν ἔχουν ἔτσι ὡραῖα σὰν τοὺς τρελούς!»

[CHARLES BAUDELAIRE]

Κι εσύ απάντησες: "Ναι, γλυκιά φωνή"

Αναπαύσου Τάσο, "Σιτού"!

Συνάντηση μνήμης για την Ειρήνη Πλούμπη

Την Παρασκευή 5 Γενάρη 2024 στις 20:00 τιμούμε τη μνήμη της φίλης, συνοδοιπόρου και συντρόφισσας Ειρήνης Πλούμπη που έφυγε από κοντά μας τον Δεκέμβριο του 2021.

στον

Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο Pasamontaña

Ξενοφώντος 84 Κορυδαλλός

(2 στενά από την πλατεία Ελευθερίας)

https://maps.app.goo.gl/dZ5tAZ4s5VbqZ85F8

Σημ.: λόγω της νέας έξαρσης της Covid19 μεριμνούμε για τους γύρω μας λαμβάνοντας μέτρα προστασίας.

Πολιτικό μνημόσυνο για την Ειρήνη Πλούμπη

Τη Δευτέρα 2 Γενάρη στις 8μμ θα γίνει στο Pasamontaña

συνάντηση τιμής και μνήμης για την Ειρήνη

που γνωρίσαμε μέσα από την αλληλεγγύη, τους αγώνες και την καθημερινότητα,

στους δρόμους, στις πλατείες, στη γειτονιά.

Η Ειρήνη έφυγε απ' τον κόσμο πριν ένα χρόνο στις 29 Δεκέμβρη,

όμως η μνήμη και η παρακαταθήκη της δε θα φύγει ποτέ.

Καλούμε όλους και όλες να συναντηθούμε, να μιλήσουμε,

να θυμηθούμε και να την τιμήσουμε.

Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος

Pasamontaña

Ξενοφώντος 84 Κορυδαλλός 

Συνάντηση τιμής και μνήμης για τη συντρόφισσα Σταυρούλα Λαγκαδινού

Για τη συντρόφισσα Σταυρούλα Λαγκαδινού

Αυτό το μήνα κλείνουν τρία χρόνια από τον αιφνίδιο θάνατο (ήταν 59 χρόνων) της φίλης και αναρχικής συντρόφισσας Σταυρούλας Λαγκαδινού. Η εκδήλωση που θα γινόταν τότε προς αυτήν δεν είχε πραγματοποιηθεί για διάφορους λόγους.

Όμως «Εδώ και Τώρα», θα γίνει το Σάββατο 22 Φλεβάρη στις 8 μμ., στον κινηματικό-κοινωνικό χώρο του Κορυδαλλού Pasamontaña (Ξενοφώντος 84 Κορυδαλλός, 2 στενά από την πλ. Ελευθερίας).

Θα είναι μια συνάντηση τιμής, μνήμης και αναφοράς σε αυτήν και τη ζωή της:

Στα πρώτα χρόνια της "μεταπολίτευσης", η κατάσταση που επικρατούσε τότε στα Γυμνάσια και Λύκεια ήταν Μεσαιωνική, με πρότυπο την ελληνοχριστιανική αγωγή που επικρατούσε επί χούντας. Η Σταυρούλα, μαθήτρια τότε στο εξατάξιο Γυμνάσιο θηλέων στη Κοκκινιά, ήρθε γρήγορα σε ρήξη με το καθηγητικό χουντικό κατεστημένο του σχολείου της: διότι έκανε πολιτικές συζητήσεις μέσα στο σχολείο, διότι φόραγε μπλουτζίν έξω από το σχολείο (!), διότι δεν έκοβε και δεν μάζευε τα μαλλιά της και τα άφηνε να κρέμονται στους ώμους κ.α., με αποτέλεσμα να τιμωρείται συχνά με πειθαρχικές αποβολές.

Η έντονη πολιτικοποίηση της, η άρνηση και αντίθεση σε κάθε μορφή εξουσίας και ο δυναμικός της χαρακτήρας, ήταν που την ώθησαν και ήρθε στο ΡΗΓΜΑ (πολιτικό-αναρχικό βιβλιοπωλείο στη Κοκκινιά 1975-78). Από τότε συμμετείχε στις πολλές δραστηριότητες, παρεμβάσεις, επεμβάσεις στους πολιτικούς-κοινωνικούς χώρους, που έκαναν οι αναρχικοί/αντιεξουσιαστές της Κοκκινιάς και των γύρω Συνοικιών του Πειραιά.

Στη θύελλα αντιδράσεων που ξεσπάει σ’ όλη την Ευρώπη και στα σοβαρά γεγονότα που γίνονται στο κέντρο της Αθήνας 18-19/10/1977, με αφορμή τις διαδηλώσεις και τα επεισόδια διαμαρτυρίας για τις "αυτοκτονίες"- δολοφονίες των πολιτικών κρατουμένων, μελών της RAF (Φράξια Κόκκινος Στρατός) Α. Μπάαντερ, Γ. Ένσλιν, Γ. Κ. Ράσπε, στα "λευκά κελιά" των δυτικογερμανικών φυλακών του Σταμχάιμ, στις συλλήψεις και στις δίκες που ακολουθούν, μεταξύ των πολλών συντρόφων που καταδικάστηκαν, ήταν και η Στ. Λαγκαδινού (19 ετών) σε ποινή φυλάκισης (1,5 χρόνου). Η αξιοπρεπής στάση στην απολογία της και χωρίς να αποδειχθεί η ενοχή της (!), όπως είπε και η ίδια: δεν δικάστηκε για τις πράξεις της αλλά για τις ιδέες της! Ήταν η πρώτη αναρχική γυναίκα στη "μεταπολίτευση" που κλείστηκε στη φυλακή του Κορυδαλλού!

Την ενασχόλησή της στη δεκαετία του '80 με τον κινηματογράφο (βοηθός σκηνοθέτη, ηθοποιός) κ.α. και την ενεργή παρουσία της αργότερα στις εκδηλώσεις, κινήσεις και ζητήματα του αναρχικού "γίγνεσθαι".

Θα μιλήσουν σύντροφοι και συντρόφισσες και άνθρωποι που την γνώρισαν στα σκληρά μεταπολιτευτικά χρόνια, στον επανεμφανιζόμενο τότε Αναρχικό/Αντιεξουσιαστικό "χώρο", αλλά και την άγρια κρατική καταστολή εναντίον του. Θα μιλήσει και ο Βασίλης Σπυρόπουλος (Σπυριδούλα), που θα παίξει στο τέλος τη δική του διαχρονική και καλή μουσική για τη Σταυρούλα και για εμάς.

Είμασταν λίγοι... Και κάναμε πολλά...